ଶିଶୁଟିଏ ଫୁଲକଢିଟିଏ

ଘର ଅଗଣାର   ଜହ୍ନତାରା ପରି

   ଶିଶୁଟିଏ ଫୁଲ କଢିଟିଏ

ସରଗ ସୁଷମା   ଖେଳାଏ ମନରେ

  ଶିଶୁ ମୁହଁ ହସ ଧାରଟିଏ ।

ଶିଶୁ ଢ଼ଳଢ଼ଳ    ସରଳ ଚପଳ

   ଶାନ୍ତି ଶତଦଳ କଳିଟିଏ

ତା ରଙ୍ଗ ଅଧରେ   ସୂନେଲି ସୂରୁଜ

   ହାତଠାରି ଉଙ୍କି ମାରୁଥାଏ ।

ଶିଶୁ ଅପାଶୋରା    ସୁଖର ପସରା

    ଜୀବନ ଗୀତର ଛନ୍ଦଟିଏ

ନାଲି ଟୁକୁଟୁକୁ   ତାର ପାଦହାତେ

    ଅମୃତ ଆନନ୍ଦ ଲୁଚିଥାଏ ।

ଶିଶୁ ଭଗବାନ    ସୃଷ୍ଟିର କାରଣ

   ଆଲୋକର ଦୀପ ଶିଖାଟିଏ

ପାଇଲେ ଯତନ   ସେନେହ ସରାଗ

    ବିକଶେ ସୁବାସ ଗୁଣ ସିଏ ।