ଶିଳ୍ପୀ ଶିଳାବାଳା

ଉଠ ଲାସ୍ୟମୟୀ ଚିର ହାସ୍ୟମୟୀ

            ଘୋଟିଲା ଅନ୍ଧାର ରାତି,

ଆଗୋ ରୂପବତୀ ଜଗାଅ ଗୋ' ପ୍ରୀତି 

            ଶିଳ୍ପୀ ଗାଉ ଜୟଗୀତି ।

ଅନିନ୍ଦ୍ୟା ରୂପସୀ ତୁମେ ଗୋ' ଷୋଡ଼ଶୀ

            ଶିଳ୍ପୀ ସୂକ୍ଷ୍ମ କଳାକୃତି ,

ପ୍ରତିମା ପାଷାଣୀ  ବିଳମ୍ବ ହେଲାଣି 

            ଦିଅ ଗୋ' ତବ ସମ୍ମତି ।

ତୁମ ଛନ୍ଦ ସୁରେ  କେତେ ଶିଳ୍ପୀ ମରେ

           ଆଗୋ ସ୍ବପ୍ନ ବିଳାସିନୀ ,

କଳାର ପୂଜାରୀ  ରଙ୍ଗ ତୂଳୀ ଧରି 

            ଆଙ୍କିବେ ମଧୁ ଯାମିନୀ ।

ଭରା ଯଉଵନେ  ଖେଳିବେ ସପନେ

            କରି ଶତ କଳପନା ,

ପାଷାଣର ଦେହେ ହଜିଯିବେ ଯେବେ

         ବିନ୍ଧାଣି ସେ' ଖ୍ୟାତନାମା ।

ରୂପେଲି ଜୋଛନା  ରୂପସୀ ଲଳନା

           ସୁସଜ୍ଜିତ ହେବ ଧାରା ,

ଲହଡ଼ି ଉଠିବ  ସାଗର ଗର୍ଜିବ

         ବୀଚି ହେବ ସେ' ଅଧୀରା ।

ନିଃଶବ୍ଦ ରାତିରେ  ପ୍ରଶସ୍ତ ବୁକୁରେ

          ହଜିଯିବେ ନୀଳିମାରେ ,

ପ୍ରତି ପ୍ରତିମାରେ  ସ୍ପର୍ଶ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ

        ଖେଳିବେ ସେ' ନିହାଣରେ ।

ଶିଳ୍ପୀ ଆଶା ଦୋଳି ପବନରେ ଖେଳି

         ସାଗରକୁ  ଚୁମିଯିବ ,

ଆଭୂଷଣ ବିନା  ପାଷାଣୀ ଲଳନା

         ସାଥୀ ଅଙ୍ଗେ ଜଡ଼ିଥିବ ।

ନେତ୍ର ଢଳ ଢଳ  ଦିଶିବ ଉଜ୍ବଳ

           ଛିନ୍ନ ଉତ୍ତରୀ ତଳେ ,

ପ୍ରେମ ଫଲ୍ଗୁ ଧାରା ମିଶିଯିବ ପରା

           ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ନୀଳ ଜଳେ ।

ରୁଣୁଝୁଣୁ ସ୍ୱର  ହୋଇବ ଅଧୀର

         ଓଡ଼ିଶୀ ଛନ୍ଦର ତାଳେ ,

ଶିଳ୍ପୀ ଶିଳାବାଳା ହୋଇବେ ଚଞ୍ଚଳା

         ରଜନୀର ଆଢୁଆଳେ ।

ମୂକ ମୁଖଶାଳା ସାଜି ନାଟ୍ୟଶାଳା

          ଦୋଳାୟିତ ତବ ଅଙ୍ଗେ ,

ଶୂନ୍ୟ ସିଂହାସନେ ନୀରସ ଜୀବନେ

         ଖେଳିବ ଗୋ' ବହୁ ରଙ୍ଗେ ।

ଉଜୁଡ଼ା ସପନ ପାଇବ ଜୀଵନ

        ପୁଣି ସେ' ଉଠିବ ଚେଇଁ ,

ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ନୀର ହେବନି ଅଧୀର

        କାନ୍ଦିବନି କଇଁ କଇଁ ।

ପ୍ରତିହତ କର କ୍ଳାନ୍ତ ଶିଳ୍ପୀଙ୍କର 

         କୋମଳାଙ୍ଗୀ ଶିଳାବାଳା ,

ଉଠ ଚାରୁବାଳା ଅଚଳା , ଚଞ୍ଚଳା 

         ବଞ୍ଚାଅ ଗୋ' ମୁଖଶାଳା ।