ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ

ଧରାବକ୍ଷୁ ଶ୍ରାବଣୀ ର ପଣତ ଘୁଞ୍ଚିଲା

କାଶତଣ୍ଡିଫୁଲ ଶୁଖି ମଉଳିପଡିଲା 

ବହୁଦୂରେ ରହିଗଲା ନିଷ୍ଠୁର ନିଦାଘ

ସୁଶିତଳ ଜଳେ କ୍ରିଡା ହଂସରାଳୀ,ବକ l

ଓହ୍ଲାଇଲା ଶୀତରାଣୀ, ନିହାର ପରଶ

ଏଇ ଲାଗିଲା ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ

ଅବୋଧ ଶିଶୁ ଲୁଚାଏ ମା,କୋଳେ ମୁଖ

ଶୀତର କୋହଲାସ୍ପର୍ଶେ,ଉଷାର ପ୍ରଲେପ l

ସକଳେ ଚାହିଁ ରୁହନ୍ତି ରବି ଆଗମନ

ବାଳ,ବୃଦ୍ଧ ଅଗ୍ନି ଜାଳି ପୋଇଁବାରେ ମନ

ଥୁରୁଥୁରୁ ନବବଧୂ ପିନ୍ଧି ଓଦାଵସ୍ତ୍ର

ଏଇ ଲାଗିଲା ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ l

ସଂନ୍ଧ୍ୟା କାଳେ ଧିରେଧିରେ ଆସେ ଶୀତରାଣୀ

ଶୋଇଯାନ୍ତି ଶଯ୍ୟା କୋଳେଜୀବ,ଜନ୍ତୁ,ପ୍ରାଣୀ

ଶଯ୍ୟାର ଉଷୁମ କୋଳେ ନିରଵିଯାଏ ନିଶା

ଉଷା ହେଲେ ଜାଗି ଉଠେ ଶୀତରାଣୀ ଦଶା l

ଶୀତ ଗଲେ ଆସିଯାଏ ବସନ୍ତ ପରଶ

ଏଇ ଲାଗିଲା ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ

ଚାଳରେ ମାଗିଛି ପୋଇ ତଲାରି ପ୍ରକାର

ଶୁଖୁଆ ସାଙ୍ଗରେ ପୋଇ ହୁଏ ଦରକାର l

ବାରିପଟେ ମୂଳାଗଛ ସ୍ବାଦିଷ୍ଟ ସେ, କାଞ୍ଜି

ଏଯୁଗର,ବୋହୁମାନେ ନପାରନ୍ତି ରାନ୍ଧି

ପୂଜିବା କାଞ୍ଜିଅଁଳା ମିଶି ସାତ ଦଶ

ଏଇ ଲାଗିଲା ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ l

ବିଜେକରିବେ ଗୃହକୁ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଠାକୁରାଣୀ

ଅରୁଆ ଚାଉଳ ବାଟି ଝୋଟି ଦେବାଆଣି

ଗରବଗଞ୍ଜିନୀ ଦେଵୀ ବାଇଠାକୁରାଣୀ

ଧନଧାନ୍ୟେ ଭରିଦେଵା କରିବା‌ ଦୟୀନି l

ବଗିଚାରେ ଗେଣ୍ଡୁଫୁଲ ଦିଶଇ ଶରସ

ଏଇ ଲାଗିଲା ଶୀତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ l