STORYMIRROR

Pt. Nityananda Khamari

Tragedy Classics Others

4  

Pt. Nityananda Khamari

Tragedy Classics Others

ଶେଷ ଯାତ୍ରାର ବନ୍ଧୁ

ଶେଷ ଯାତ୍ରାର ବନ୍ଧୁ

2 mins
402

   କରୋନା ଆସିଲା  

     ସର୍ବତ୍ର ବ୍ୟାପିଲା

  ଶିଶୁ ଯୁବା ବୃଦ୍ଧ ଛାଡ଼ି ନାହିଁ,

     ଶବ ପଡ଼ିଗଲା

     ମୁଣ୍ଡ ଗଡ଼ିଗଲା

 ବନ୍ଧୁ ପରିଜନେ ଜଣାନାହିଁ l


     କେବେ ମୃତ ହେଲେ

     ଜ୍ଞାତ ନାହିଁ କାରେ

 ଶ୍ମସାନରେ ଗଲେ ଦାହ ହୋଇ

     ପିତାର ସମୀପେ

      ସ୍ତ୍ରୀ ପୁତ୍ର ନାହାନ୍ତି

 ଶେଷ ଦରଶନ ହେବ ଯାଇ l


      ଜ୍ଞାତି ଓ କୁଟୁମ୍ବ

     ସଖା ସହୋଦର

 ମୃତ୍ୟୁବେଳେ ଏକା ହେବେ ଆସି

     ଆଶ୍ବସନା ଦେବେ

     ପରିବାର ବର୍ଗେ        

ମଧୁର ଶବ୍ଦେ ଦେବେ ଆଶ୍ୱସୀ ।


      ଗାଆଁ ବନ୍ଧୁ ଠାରୁ

      ଦୂର ବନ୍ଧୁ ଯାଏ

 ଚାରୋଟି କାନ୍ଧ ବୋହିଲେ ନାହିଁ

      କରୋନା ଭୟରେ

      ଦୂରେ ରହି ସର୍ବେ        

କାହା ମୁଖ କେ ଚାହିଁଲେ ନାହିଁ l


      ମାନବ ସମାଜେ

      ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ

 ନିର୍ମାଲ୍ୟ ତୁଳସୀ ଜଳେ ଆଶ

      ହାଏରେ ବିଧାତା

      କାହିଁ ଗଙ୍ଗାଜଳ

 ସର୍ବତ୍ର ମୋ ଜୀବଟି ନିରାଶ ।


      ସୀମନ୍ତ ସିନ୍ଦୁର

      ହସ୍ତର କଙ୍କଣ

 କାଳାନଳରେ ଭସ୍ମ ହୋଇଲା

     ମାଆ ଅଙ୍କ ଶୂନ୍ୟ

     ପାରିବାରେ ଶୋକ

 ଦଶ ଦିଗେ ତାଣ୍ଡବ ରଚିଲା l


      ଘଟ ଶୂନ୍ୟ ହେଲା

      ବାସ ଶୂନ୍ୟ ହେଲା

  ସର୍ବତ୍ର କ୍ରନ୍ଦନ ରୋଳ ଶୁଭେ

      ପୁତ୍ର ଠାରୁ ପିତା

     କନ୍ୟା ଠାରୁ ମାତା

 ଇହ ଧାମଠୁ ବିଦାୟ ନଭେ l


     ନାତି ଦୀପ ହାଣ୍ଡି

     ଦେଖାଏନା ମାର୍ଗ

 ମୁକ୍ତି ଦ୍ୱାର ନୋହିଲା ଦର୍ଶନ

     ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ

     ମୁଖାଗ୍ନିର ଆଜି

 ପଲିଥିନ ଶେଜରେ ଶୟନ l


     ନାହିଁତ କୋକେଇ

     ବାଦ୍ୟ ନାଦ ସାଥେ

 ଶେଷ ବିଦାୟ ଦୃଶ୍ୟର ଶୋକ

     ହାନାଥ ହାନାଥ

     ହୃଦୟ କାନ୍ଦଇ

  ଖଇ କଉଡ଼ି ବିଞ୍ଚା ସନ୍ତକ l


     ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି

      ଗାଆଁ ମଶାଣୀରେ

 ସ୍ଥାନ ଆଜି ଶେଷେ ନାହିଁ ମୋର

      ଅସ୍ଥି ଖଣ୍ଡିକର

     ଗଙ୍ଗାରେ ପ୍ରବାହ

ସ୍ବପ୍ନଟି ହୋଇଲା ସବୁ ଦୂର l


      ଗାଆଁ ଶ୍ମଶାନକୁ

      ମିଲିଣ ସରବେ

 ବିଦାୟ ଦେବେ ମିଳିତ ହୋଇ

       ନାହିଁ ରାମ ହରି

       ନାମର ଶବଦ        

ବୈକୁଣ୍ଠ ପୁରେ ଜୀବ ନଯାଇ l

     

    ନାହିଁ ମଶାଣିରେ

   ଜାଗା ପୋଡିବାକୁ

ଶବର ଧାଡି ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଗଲା

    ସାଇକେଲ ଆଉ         

    ମଟର ଯାନରେ 

ଶବ ବୋହି ବୋହି ନିଆଗଲା l


   ଦୋ ଛକି ରାସ୍ତାରେ

     ଶବ ଓଲଟାବା

କାଳ ସମୀପେ ବନ୍ଧା ପଡିଲା,

   ଚାରି ସ୍କନ୍ଧ ଆଜି 

    ମିଳୁନାହିଁ ଭାଇ

  ଯମ ଦୂତ ଉପହାସ କଲା l


   କାହା ଶବ ପଡ଼େ

   ରାଜ ରାସ୍ତା କଡ଼େ

କିଏ ତ ଅଳିଆ ଗଦା ତଳେ,

   ମଣିଷ ବଦଳେ

   ଜେସିପି ବୋହିଲା

ଶ୍ମସାନେ କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଶବ ଜଳେ l


    ଜନମ ହୋଇଛୁ 

    ମରିବା ନିଶ୍ଚୟ

ପ୍ରଭୁ ଠିକ ବେଳେ ନେଇ ଯାଅ 

    ଆୟୁଷ ପୂରିନି

    ତାଙ୍କୁ ନେଉଅଛ

କି ବିଚାର ତୁମ୍ଭେ ଆଜି କୁହ ।


   ହେ ସୃଷ୍ଟି କରତା 

   ତୁମ୍ଭର ସୃଷ୍ଟିରେ

ଅବିଚାର କିପରି ହୋଇଲା

   ଧର୍ମ କର୍ମ ଭୂମି

  ଏ ମାଟିରେ ଦେଖ

ଅନ୍ୟାୟ ପାପ ଦତ୍ୟ ଗ୍ରାସିଲା l


   ବଂଶ ପରମ୍ପରା

   ଗାଆଁ ଶ୍ମଶାନ ମୋ

କେହି ଦେଲେ ନାହିଁ ଆଜି ସ୍ଥାନ

   ଛଅ ଖଣ୍ଡ କାଠ

   ସବାରି ସାଥିରେ

 ଗଲା ନାହିଁ ତୋର ମୁଢ ମନ ।


   ମାଟିର ଗରଭ

   ଅବା ଚିତାଗ୍ନିରେ

 ଲୀନ ହେଲାନି ମୋହରି କାୟା

    ବନ୍ଧୁ ଜଣଙ୍କର

    କାଠ ଖଣ୍ଡିକରେ

 ପ୍ରଭୁ ନ ଜଳାଇ କଲୁ ମାୟା l


    ଶୁଦ୍ଧ କ୍ରିୟା ଲୁପ୍ତ

     ଦଶହା ସମାପ୍ତ

 ଗଙ୍ଗା ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଭୋଜି ହେଲା ସ୍ବପ୍ନ

    ଆହେ ମହାବାହୁ

    ଜଗତର ନାଥ            

ତୋ ଧ୍ୟାନେ ହେବି ମୁଁ ସଦା ମଗ୍ନ l


   ଶେଷ ଯାତ୍ରା ବନ୍ଧୁ

    ଆହେ ଜଗବନ୍ଧୁ

ସାକ୍ଷୀ ରୁହ ତୁମେ କାଳେ କାଳେ

    ଦିନଜନ ସଖା

    ଆହେ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ

ମୁକ୍ତି ପାଇବି ଚରଣ ତଳେ l


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Tragedy