ଶେଷ ଚିଠି

ନୀଳ ନୀଳ ତୁମ ଲାଜୁକି ଆଖିରେ ସାଗର ଚପଳ ଢେଉ, 

ତୁମରି ଓଠର ପଦିଏ କଥାରେ ଝରିଯାଏ ମିଠା ମହୁ ।

ହସ ଭରିଦିଅ ମଧୁର ଛିଟାରେ ଲାଜୁଆ ପଣତ ଟାଣି, 

ମନ୍ଥର ଗତିରେ ଚାଲିଗଲେ ଲାଗ ସତେ ବା ଗଜଗାମିନୀ ।

ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରିୟା ତୁମ ଫୁଲ ଦେଶ, 

ମଧୁର ମଧୁର ସବୁଠୁ ମଧୁର ପ୍ରିୟା ତୁମ ମନ୍ଦହାସ୍ୟ ।

ସକାରାତ୍ମକ ବେଶ ଭାବନାର ଶୁଦ୍ଧ ହୋଇଥାଏ ଜୀବନରେ, 

ମାନସିକ କ୍ରିୟା ସଂଯମିତ ହୁଏ ଆତ୍ମା ଶାନ୍ତି ହୃଦୟରେ ।

ରସିକା ପଣରେ ରାଧାଠୁ ଅଧିକ ତୁମର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ନେଇ, 

ମୁରୁକି ହସରେ କଥାରେ କଥାରେ ମନ ମୋର ନେଲ ମୋହି ।

ତୁମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟରେ ବିମୋହିତ ହୋଇ ପାଗଳ ହେଲି ପ୍ରେମରେ, 

ତୁମର ସୁଖକୁ ଆପଣାର ଭାବି ଦିଏ ମୁଁ ପ୍ରେମ ପତର ।

ଏଡ଼େ ମାୟାବିନୀ ସ୍ୱାର୍ଥପର ତୁମେ ଦିଅନାହିଁ ଯେ ଉତ୍ତର, 

ଏଇଟି ମୋହର ହୃଦୟର ଚିଠି ଶେଷ ପ୍ରେମର ପତର ।

ଚିରି ଦେବନାହିଁ, ଫିଙ୍ଗି ଦେବନାହିଁ, ନିଆଁରେ ପୋଡିବ ନାହିଁ, 

ମୁହିଁ ଜାଣିଅଛି ତୁମେ ରଖିବନି ସ୍ମୃତିକୁ ସାଇତି ତହିଁ ।

ଛଳନାରୂପୀ ଏ ପ୍ରେମ ତରାଜୁରେ କେମିତି ତଉଲି ଦେଲ, 

ବିରହୀ ମନର ଦରଦୀ ଢେଉରେ ହୃଦୟ ଭିଜାଇ ଦେଲ ।