ସହଧର୍ମିଣୀ

ତୁମେ ଆଜି ମୋର ଜୀବନେ ଭରିଛ

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଙ୍ଗ

ତୁମେ ଆଜି ମୋର ମନେ ସଜାଇଛ

ସ୍ନେହ ପ୍ରୀତି ଶ୍ରଦ୍ଧା ପୁଷ୍ପ ।

ମନେପଡେ ଆଜି ସେହି ଦିନ ମୋର

କେତେ ନିରାଶ ନିରବ ଥିଲା ଜୀବନ

ସବୁଥାଇ ପୁଣି କିଛି ତ ନଥିଲା

ତୁମେ ପୂରା କରିଦେଲ ସବୁ ସ୍ଵପ୍ନ ।

ଏକା ଏକା ବାଟ ଚାଲୁଥିଲି ସତ

ଜାଣିନଥିଲି କେଉଁଠି 

ସରିବ ରାସ୍ତା ମୋର

ତୁମେ ବାଟର ବାଟୋଇ ହୋଇ ଗଲା ପରେ 

ସବୁ ବାଧା ପ୍ରତିବନ୍ଧକ 

ହୋଇଗଲା ଉଭାନ ।

ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂରରେ ସାଜୁଛ ସୁନ୍ଦର

ମୋ ପାଖେ ତୁମ ଦିନ ମନ ସ୍ଵପ 

ସବୁ ସମର୍ପିତ

ମମତା ମନ୍ଦିର ତୁମେ ଦେବୀ ମୋର

ମୋତେ ମହାନ କରିଛି 

ତୁମ ଦାନ ପ୍ରତିଦାନ ।

ସିନ୍ଦୂରା ଫାଟିଲେ ତୁମେ ଉଠିପଡ

ଘରକୁ କରିଦିଅ ମନ୍ଦିର 

ସକାଳ ସ୍ନାନରୁ ସକଳ କର୍ମ 

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶରେ ପାଲଟେ ଜୀବନ୍ତ ।