ଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ କବିତା ଲେଖିବି

ଲେଖିବି ଲେଖିବି   କବିତା ଲେଖିବି

ଭାବୁଛି ମୁଁ କେତେ ଦିନୁ

ପ୍ରକୃତି କଥା ନା  ମଣିଷର ବ୍ୟଥା

ମାୟାର ଗ୍ରସିତ ତନୁ।

ଶବ୍ଦକୁ ଶବ୍ଦରେ ଛନ୍ଦିବି ଭାବରେ

ରଚିବି ସରଗ ପଥ

ଶବ୍ଦର ଭାଷାରେ ଶୁଦ୍ଧ ଚେତନାରେ

ଗଡ଼ିବ ଜୀବନ ରଥ।

ନୂଆ କଳ୍ପନାରେ ନୂଆ ଭାବନାରେ

ପୁଲକିତ ହୁଏ ମନ

ମଣିଷ ହୃଦୟେ ଅଙ୍କୁରିତ ହେବ

ମଣିଷର ସଦ୍ ଜ୍ଞାନ।

ଯେଉଁଠି ନଥିବ ଶୋଷଣ ଲୁଣ୍ଠନ

ଅସହିଷ୍ଣୁତାର ଲେଶ

ମଣିଷ ଆଖିରେ କଥାରେ କାମରେ

ବୋଳୁନଥିବେ କେ ବିଷ।

ଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ ଫୁଟିବ କୁସୁମ

ଭାବମୟ ହେବ ଧରା

ଅପସରି ଯିବ ଅଶିବର ଗନ୍ଧ

ସଞ୍ଚରି ଜୀବନ ତୋରା।

ଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ ସର୍ଜନା କରିବି

ନୂଆ ସମାଜର ଗୀତି

ମାନବିକତାରେ ହୃଦୟ ବାନ୍ଧିବି

ଛାତିକୁ ମିଶାଇ ଛାତି।