ସେଦିନ ସଂଜ

ସେଦିନ ସଅଳ ସଅଳ 

ଆସି ଯାଇଥିଲା ସଂଜ 

ତର ତର ହେଇ ବିଲ ମଝିଟାରେ 

ଘରମୁହାଁ ଥୋକେ ହରିଣ ଛୁଆ 

ଝାମ୍ପି ନେଲା ଗୋଟେ ମୁଣ୍ଡ 

ହେଟା ବାଘ ।

ସିଆଣିଆ ଥିଲା ଛୁଆ ଟା 

ଗୋଡ ଛାଟିଲାନି, ବଳ କଷିଲାନି 

ଖୋଜୁଥିଲା ମନେ ମୌକା ।

ଖାଇବା ପାଇଁ କି ହେଟା ଆଁ କଲା 

ପଡିଗଲା ପଂଝା ଢିଲା 

ମୁନିଆଁ ଦାନ୍ତ ରୁ ବେକ କୁ ଖସେଇ 

ଛୁଆ ଏକମୁହାଁ ଦୌଡିଲା ।

ବଂଚିଗଲା ବଂଚିଗଲା 

ବାଟରେ ହେଟା ଟେ ମାତିଛି ବୋଲି 

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଚେତେଇଲା ।

ଚେତିଗଲେ ସାହି ଭାଈ 

ନିଜ ହିସାବରେ ନଖ ଦାନ୍ତ ଚିହ୍ନ

କଳଙ୍କ ର କଳା ଛାଇ 

ଛୁଆ ଦେହେ ଦେଲେ ନାଇ  ।

ସେଦିନୁ ବାଳୁତ ପିଲା 

ନିଜ ଲୋକଙ୍କର ଆହା ଆହାଃ ରେ 

ନିଇତି ମରୁଥିଲା ।