ସେବା

ସ୍ନେହ ‐ ସୌହାର୍ଦ୍ଧ୍ଯର ଅନାବିଳତାରେ ଯାହା 

ସାଧିତ ହୁଅଇ ତାହା ହିଁ ପ୍ରକୁତ ସେବା ।

 ସହଯୋଗ ଅଟେ ସେବାର ସ୍ବଭାବ

ସହନଶୀଳତା ସହ‐ଅନୁଭବ‐ଭାବ ।

ଘେନି ସୁସାଧିତ କରମ ଯେତେକ ସେବା

ସେବା ବଳେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ପ୍ରତ୍ଯେକ ପ୍ରତିଭା ।

ପ୍ରକୁତି ପ୍ରତ୍ଯେକ ସ୍ତରେ ସନ୍ତୋଷ ଚିତ୍ତରେ

ଯୋଗାଉଛି ନିତ୍ଯ ସେବା ପ୍ରାଣୀ ଙ୍କ ହିତରେ ।

ଯହିଁ ଚାହଁ ତହିଁ ଦେଖ ସେବାର ସଂଭାର

ନିଖିଳ ପ୍ରକୁତି ଚିର ସେବନ ମୁଖର ।

ନଦ ନଦୀ ଗିରି ବନ ବୂକ୍ଷ ତରୁ ଲତା

ପ୍ରସାରନ୍ତି ପ୍ରତି ପ୍ରାଣେ ସେବାର ବାରତା ।

ବିଭାବସୁ ହସି ହସି ନଭୁ ନିରନ୍ତର

ବିତରନ୍ତି ସାରା ବିଶ୍ବେ ଆଲୋକର ଧାର ।

ନିସ୍ବାର୍ଥ ଅନ୍ତରେ ଚିର ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ରତ

ଶିଖାଅନ୍ତି ବିଶ୍ବେ ନିତି ସେବାର ମହତ୍ତ୍ବ ।

ପ୍ରାଣୀ ଓ ଉଦ୍ଭିଦେ ତାଙ୍କ ସେବାର ଆଧାରେ

ଲୀଳା ଖେଳା ରତ ନିତ୍ଯ ଛନ୍ତି ବସୁଧାରେ ।

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ତରୁ ତୂଣ କୀଟ ପତଙ୍ଗମ 

ମାନଙ୍କର ସେବା କର ହେ , ହୂଦୟଙ୍ଗମ  ।

ଶିଖ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ନିତି ସେବା ସୁ ‐ ମହତ

 ବିଶ୍ବରେ କିପରି ଅଟେ ସେବାର ମହତ୍ତ୍ବ ।

ପରିବେଶ ପରିସ୍ଥାନ ସୂଷ୍ଟି ସନ୍ତୁଳନ

ଖାଦ୍ଯ‐ ଶୂଙ୍ଖଳ ସୁରକ୍ଷା ପରି ବହୁ କାମ ।

ଅତନ୍ଦ୍ର ଜାଗ୍ରତ ଭାବେ ସାଧନ୍ତି କେ ? ନିତ୍ଯେ ?

ରତ ଥାନ୍ତି ହିତେ ଚିର ମାନବ ନିର୍ମିତ୍ତେ  ।

ସଂସାର ର ବେନି ତତ୍ତ୍ବ ଜଡ ଓ ଚେତନ

ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସେବା କରନ୍ତି ଅର୍ପଣ ।