ସାତସୁରେ ବନ୍ଧା ଏ ଜୀବନ

ସୃଷ୍ଟିର ଆଧାର ଲୟ ରସ ତାଳ

ଏ ଜଗତ ନାଦାତ୍ମକ

ଗୁଣ ଦେବଦତ୍ତ ସମ୍ମୋହେ ସଙ୍ଗୀତ

ପ୍ରାଣକୁ ଦିଅଇ ସୁଖ ।

ଧ୍ୱନିର ମଞ୍ଜରୀ ସୃଜିପାରେ ଅଗ୍ନି

ବରଷେ ବୃଷ୍ଟିର ଧାରା

କରେ ଉପଶମ ଶୁଦ୍ଧ ରାଗାର୍ଣବ

ଆଧିବ୍ୟାଧି ରୋଗପୀଡା ।

ବିଷଧର ସର୍ପ ନିସର୍ଗି ବିଳରୁ

ରାଗ ଶୁଣି ହୁଏ ସ୍ଥିର

ମୋହିତ ହୁଅନ୍ତି ପଶୁ ଶିଶୁ ମୃଗ

ଶୁଣି ସ୍ୱର ସୁମଧୁର ।

ଷଡ଼ଜ ମୟୂର ଋଷଭ ବୃଷଭ

ଗାନ୍ଧାର ଛାଗଳ ସ୍ୱର

ପଞ୍ଚମା କୋକିଳ ଧୈବତ ନିଷାଦ

ମଧ୍ୟମା ସ୍ୱନ କ୍ରୈ।

ଞ୍ଚର ।

ପ୍ରତୀକ କେବଳ ଅଟେ ସପ୍ତସ୍ୱର

ସୃଜଇ ସଙ୍ଗୀତ ରାଗ

ସାରେଗାମା ପାଧା ନି ସମୁଚ୍ଚାରେ

ଭାବ ପ୍ରେମ ଉଦଭବ ।

ନାଦ 'ସା' କ୍ଷର ସାଗର ସମାନ

ଘଟସୂତ୍ର ପ୍ରଜାପତି

'ରେ'ଅର୍ଥ ରେତ ମୃତ୍ତିକା ଉର୍ବରା

ଦେବତା ଅଗ୍ନି ଅଟନ୍ତି ।

ଗଗନେ ପବନେ 'ଗା'ଧ୍ୱନି ସଞ୍ଚରେ

ବିଚରଣ କରେ ପକ୍ଷୀ

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ସୃଜଇ ଅମୃତ

ଯୋଗାଏ ଜୀବନୀ ଶକ୍ତି ।

'ମା' ଅଟେ ମାନବ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

'ପା' ଧ୍ୱନି ପରାକ୍ରମ

ଧର୍ମବଳ 'ଧା' ଦେବତା କୁବେର

'ନି' ଯମ ଓ ନୀୟମ ।

ସାତସୁରେ ବନ୍ଧା ଅଟେ ଏ ଜୀବନ

ଉନ୍ମେଷେ ଦିବ୍ୟ ଚୈତନ୍ୟ

ସାଧନା ବଳରେ ଆୟତ୍ତେ ମାନବ

ଭବ୍ୟ ଗୁଣ ଆକର୍ଷଣ ।