ଆସିଛୁ ଏକା ଯିବୁ ତୁ ଏକା

ଆସିଛୁ ଏକା ଯିବୁ ତୁ ଏକା

ଧରିଛୁ କିଆଁ ଗର୍ବ

ମିଛ ସଂସାର କେ ନୁହେଁ କା'ର

ଦିନେ ଛାଡ଼ିବୁ ସର୍ବ ।

ଆସିଲାବେଳେ ହାତଟି ଖାଲି

ଗଲାବେଳେ ବି ଖାଲି

ଭ୍ରମରେ ଭ୍ରମି ସାଉତୁ ଧନ

ଜୀବନମାର୍ଗ ଭୁଲି ।

ଖୋଲିଦେ ହାତ ଖୋଜିଖୋଜିକା

ଯେତେକ ଦୁଃଖୀରଙ୍କୀ

ତାଙ୍କ ପେଟର ମୁଠାଏ ଦାନା

ପଥକୁ ତୋର ସାକ୍ଷୀ ।

ଯାହାକୁ କହି ତୁ ଆପଣାର

ଧାଉଁ ତାଙ୍କରି ପାଇଁ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ଟିକେ ଖଇଚା ହେଲେ

ପାରନ୍ତି କି ସେ ସହି ?

ଗୃହସ୍ଥ ଧର୍ମ କେବଳ ନୁହେଁ

ଶରୀର ସୁଖ ପାଇଁ

ପ୍ରତି କରମେ ବିଭୁ ଚିନ୍ତନ

ସତ୍ପଥ ଆପଣେଇ ।

ନିଜକୁ ଦୃଢ଼ ଶକତ କରି

ଲୋଭ ମୋହକୁ ତ୍ୟାଗୀ

କର୍ମ ସାଧନେ ଲଗାଇ ମନ

ହୁଅ ତୁ କର୍ମଯୋଗୀ ।

ଦେଖିବୁ ନିଶ୍ଚେ କରୁଣାମୟ

ଢାଳୁଥିବେ ଆଶିଷ

ଧରମ ସାଥେ କରିବୁ ଗତି

ଫୁଟାଇ ମୁଖେ ହସ ।