ଭାବର ଠାକୁର

କେବଳ ଭକ୍ତର ପ୍ରେମ ଲାଗି,

ଅଧିର ହୁଏ କଳା କାହ୍ନୁର ଚିତ୍ତ,

କେମିତି ରହିବ ଏକାକୀ ଦେଉଳେ,

ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ପାଇଁକି ଅଧିର ସେତ ।

ବରଷ ଜାକର ଅବଧି ଲାଗେ ବନ୍ଦୀ ପରି,

ଉଦାଶ ମନକୁ ଟିକେ ଲାଘବ ଲାଗି,

ବାହାରିଛି ସେତ ମାଉସୀ ଘରକୁ,

ଭାଇ ଭଉଣୀକୁ ପରା ସାଥିରେ ଧରି ।

ଜ୍ୱର ପୀଡନରେ ଅବଶ ଅବଶ ଲାଗେ ତା ଦେହ,

କୁହେ ମୋ ଦେହେ ଚନ୍ଦନ ଔଷଧି ମାଖ ।

ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ପାଖରେ ପାଇ,

ସଖି ତା ଅଧରର ଖଣ୍ଡି ହସକୁ ଦେଖ ।

ଭାବରେ ଭାବରେ ଚାଲେ ଏଠି ସବୁ,

କିଏ ଟାଣେ ପୁଣି ବାଲିରଥ,

କିଏ ଟାଣେ ପୁଣି ନଡ଼ିଆ ଗୋଡିରେ,

ହେଲେ ସବୁରି ମୂଳରେ ଗୋଟିଏ ସତ,

ସବୁ ହୋଇପାରେ ମିଛ ହେଲେ,

ଏକା ସତ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ,ସେ ରଥ ପଥ ।

କୋଟି ଭକ୍ତର ଆଶା ଭରଷାକୁ,

କେମିତି ଦେବସେ ଗୋଟେ ପଲକରେ ଦୁରେଇ,

ଭକ୍ତର ଭଗବାନ ପ୍ରମାଣିବା ପାଇଁ,

ବଡଦାଣ୍ଡକୁ ଆଜି ନିଜେ ଆସିଛି ଓଲ୍ହାଇ।।।