ସାବିତ୍ରୀ

ସତୀ ଶିରୋମଣି ସାବିତ୍ରୀ

ପତିର ଦୀର୍ଘାୟୁ କାମନା ଯାହାର ଧର୍ମ

ଯିଏ ଅଳ୍ପାୟୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ଅଟଳ ,

ତା'ର ସତୀତ୍ବକୁ ନିଃକଳଙ୍କ ରଖିବା ପାଇଁ 

ସେ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ସୀମାକୁ ଲଂଘି ଯାଏ ।

ନିଡର ନିର୍ମଳ ଭାବନା ସର୍ବଦା

ସଫଳତା ଦିଏ ।

ତା'ର ସତୀତ୍ୱ ତେଜ ଏବଂ ଅନୁନୟ

ବିନୟ ସମ୍ମୁଖରେ ଯେ ବି ହେଉ

ମୃତ୍ୟୁର ଦେବତା କି ସୃଷ୍ଟିର ପାଳନ କର୍ତ୍ତା

ବର ଦେବା ପାଇଁ ପଛାନ୍ତି ନାହିଁ ।

ଦୁଇ କୁଳର ହିତ କାରିଣୀ 

ଆପଣ ମହାନତା ଗୁଣରେ ମଙ୍ଗଳ

କରି ଥାଏ ।

ସେହି ତ ସର୍ବ ଗୁଣ ବୁଦ୍ଧିମତୀ ସାବିତ୍ରୀ ।

ସ୍ବାମୀ ଶୁଭ ମନାସିବା ପାଇଁ ଡାଲା ଭର୍ତ୍ତି

ଫଳମୂଳ ବିଧି ପୂର୍ବକ ବାଢି ଥାଏ ।

ତା'ର କୋମଳ ମନ ତଳେ ଅଗାଧ ବିଶ୍ଵାସ,

ମଥାର ସିନ୍ଦୂର ହାତର ଶଙ୍ଖା ଅହ୍ୟରାଣୀର

ଦ୍ଵାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚାଇ ଥାଏ ।

ଜୀବନ ରୂପକ ଡଙ୍ଗାରେ ବସି

ସ୍ବାମୀ ସହିତ ପାରି ହୋଇ ଯିବ ଆର ପାରିକି ।

ପ୍ରତି ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସାବିତ୍ରୀ ଭାବନା

ମୋ ସ୍ବାମୀ ହିଁ ମୋର ଇହ କାଳର ପର କାଳର

ଦେବତା ।

ସେଥିପାଇଁ ତ ତା'ର ସ୍ନେହ ପ୍ରୀତି ଭଲ ପାଇବା

ଟାଣି ନେଇ ଯାଏ ମୃତ୍ୟୁ ଲୋକର ସୀମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ।

ସତରେ ସାବିତ୍ରୀ ଭଳି ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାରୀ ଯଦି

ଅନୁଗାମିନୀ ହୁଅନ୍ତେ , କେମିତି ହୁଅନ୍ତା ।

ପ୍ରଭାତୀର ଭାବନା ,ସବୁ କଳୁଷକୁ

ପରିତ୍ୟକ୍ତ କରି ନାରୀ ଓ ପୁରୁଷ

ପ୍ରତିଜ୍ଞାବଦ୍ଧ ହେବା ,ଯେ

ଆମେ ସୁସ୍ଥ ସମାଜ ଗଠନ କରିବା ।

ସାବିତ୍ରୀ ଚରିତ୍ର ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶକ

ହେଉ ।