ସ୍ୱପ୍ନର କାଚଘର

ମନେ ନାହିଁ ଠିକ ସେ 

କେଉଁ ତିଥି ବାର 

କେଉଁ ଏକ ଅଜଣା ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ 

ପରିଚୟ ହେଲା 

ତମର ମୋର ।

ଉଡ଼ିଗଲେ ଦୁହେଁ ଆମେ 

ସ୍ୱପ୍ନରେ ଭାସିଗଲେ 

ତାଜମହଲର କାହାଣୀ ଶୁଣି

ବେଶ କିଛି ରୋମାନ୍ସ କରି 

କେତେ ଲିଜର ପିରିୟଡ଼ 

ମନଭରି କାଟିନେଲେ । 

କିଛି ବର୍ଷର ବ୍ୟବଧାନରେ

ହଠାତ ଭାଙ୍ଗିଗଲା

ମୋ ସ୍ୱପ୍ନର କାଚଘର

ପଡ଼ି ରହିଲା ଖାଲି ଭଙ୍ଗାମନ

ଆଉ ଦରପୋଡା ପ୍ରାଣ 

ସମ୍ଭାବନା ରହିଲାନି ପୁଣି 

ତମ ଫେରିବାର ।

ଜାଣେନା....

ଆଉ ତମେ 

ଫେରିବ କି ନାହିଁ ?

ହେଲେ ....

ବେଳେବେଳେ ଘଟିଯାଏ 

କିଛି ଅଘଟଣ 

ଧୂ ଧୂ ଖରାବେଳଟାରେ

ବାୟା ଚଢ଼େଇଟି

ଧସେଇ ପଶିଆସେ

ଉଛୁର ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତରେ

ଦର୍ପଣରେ ଉଙ୍କିମାରେ

ତା ' ପ୍ରତିବିମ୍ବ କହିଦିଏ

ମୋ ଅସୁମାରୀ ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ 

ଯୋଡ଼ି ହେଇଯାଏ ଠିକ

ଫୁଲର ମାଳା ପରି 

ଆଉ ମୁଁ .... 

ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ 

ମୁହେଁ ହାତ ଦେଇ 

ସରିମି ଯାଏ 

ଲାଜକୁଳୀ ଲତା ପରି ।

ଚଗଲା ମନଟା ମୋର 

ଛୁପିଛୁପି ପଚାରେ

ଏବେ ତମେ କେଉଁଠି ?

ମୃଦୁ ମଳୟ ପବନରେ

ଭାସିଆସେ....

କଅଁଳିଆ ସ୍ୱରଟି 

କାନେ ମୋର କହିଯାଏ

ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖ

ପାଖେ ପାଖେ ଅଛିଟି ।

ଖିଲିଖିଲି ହସିଦେଇ 

ବୁଲି ଚାହିଁ ଦେଖେତ...

ଜୀବନର କଣ୍ଟକିତ ରାସ୍ତାରେ 

ସବୁକିଛି ହରାଇବାର 

ଖାଁ ଖାଁ ଭିତରେ

ପୁଣି କିଛି ନ ପାଇବାର 

ଶୂନ୍ୟତାର ଭିତରେ 

ମୁଁ ଜଳିଯାଏ

ପ୍ରେମର ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ।