ବଦଳି ଯାଇଛି ଗାଁ

  

ବଦଳି ଯାଇଛି ଗାଁ ଟିକେ ମୋର 

ନାହିଁ ଝାଟିମାଟି କି ଚାଳ ଛପର

ସବୁଠି ଖାଲି ଚୂନ ଲିପା ଛାତଘର

ଠାଏଠାଏ ଅଛି ଦୋକାନ ବଜାର ।

ଆସୁଥିଲି ଯେବେ ଗାଁ'କୁ

ରୁଣ୍ଡ ହେଉଥିଲେ ଘେରି ଚାରିପଟେ

ଦେଖନ୍ତି ଖାଲି ମୋ ମୁହଁକୁ

ଅମୁକେଇ ଝିଅ ଆସିଛି ଲୋ 

ହୁରି ପଡ଼ିଯାଏ ଗାଁଟି ସାରା

ଝିଅ ଆସିଛି ଶାଶୁଘରୁ ଲୋ ।

ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ପକାଏ କହି

ଶାଶୁଘର ମୋର ବାପଘର ପରି

ଲାଗନ୍ତି ସଭିଏଁ ନିଜର ନିଜର

ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ବୋଲି କହନ୍ତି ମତେ

କେତେ ଦିଅଁ ଦେବତାଙ୍କୁ ପୂଜି

ଭଲ ଶାଶୁଘର ପାଇଛୁ ସତେ ।

ଏବେ ଆସିଲେ ସେଇ ଗାଁ କୁ ମୋର

ନାହିଁ ଆଉ ପୂର୍ବ ସ୍ନେହ ଆଦର

ସହରୀ ଢାଞ୍ଚାରେ ଦେଖନ୍ତି ସବୁ

ନ ଦେଖିଲା ପରି....

କଥା କୁହନ୍ତିନି କେହି କାହାକୁ ।

ପୁରୁଣା ଲୋକେ ନାହାଁନ୍ତି କେହି

ହରି ସାର କି ଗୋପୀ ମାଷ୍ଟ୍ରେ

ବିଦାୟ ନେଲେଣି କେବେଠୁ ଯାଇ

ଚକୁଳିଆ ପଣ୍ଡା ଆସନ୍ତି ନାହିଁ 

କଣ୍ଢେଇ ନାଚ କି କେନ୍ଦେରା ଗୀତ

ଜମା ଆଉ ଶୁଭୁନାହିଁ ।

ଆସିଲେ ଗାଁ'କୁ ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ମୋର

ବାଲ୍ୟ କାଳର ସ୍ମୃତି ସବୁ

ମୂଷଳଧାରା ବରଷାରେ 

କରି କାଗଜ ଦଙ୍ଗା ଭସାଉ

କାଦୁଅ ପଚପଚ ରାସ୍ତାରେ

ନାଚିନାଚି ଗୀତ ଗାଉଥାଉ ।

ଖାଇବା କଥା କହିବି କ'ଣ

ପଖାଳ ସାଙ୍ଗକୁ ଶାଗ ଖରଡା

ପୋଡ଼ା ଆଳୁ ସାଥେ ବଢ଼ି ଚୁରା

ଏସବୁ ଖାଇବା ଖାଇନି ଯିଏ

ତା' ମଜା ତ ଜମା ପାଇନି ସିଏ ।

ନଥାଉ ପଛକେ ଖାଇବା ବାସନା

ନରହୁ ପଛକେ ପ୍ରୀତି ବନ୍ଧନ

ତଥାପି ଅତୁଟ ରହୁ ମୋର

ଗାଁ ପ୍ରତି କୋଟି ସମ୍ମାନ ।

ଏବେତ ଯାଇଛି ସବୁ ବଦଳି

ଆଧୁନିକତା ସ୍ପର୍ଶ କରିଛି

କର୍ପୂର ସିନା ଉଡି ଯାଇଛି

ହେଲେ କପଡ଼ା ଖଣ୍ଡକ ପଡ଼ି ରହିଛି ।

ସେତେବେଳେ ଗାଁ ଥିଲା ମୋର

ଚିର ସୁନ୍ଦର ଆଉ ରୂପବତୀ

ଆଜି ବି ଅଛି ସେଇ ଗାଁ

ହେଲେ ମାଦକତା ନାହିଁ ସେମିତି ।