ରୂପ ଓ ଗୁଣ

   

କହଲୋ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ତବ

ଦେଲା କେ କଳଙ୍କ ଦାଗ,

ଝଟକେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ସେ ଦାଗକୁ ଭେଦି

ମନେ ଭରେ ଅନୁରାଗ ।

ରୂପାଥାଳି ଦେହ ଭାରି ଲୋଭନୀୟ

ଦେଖିଦେଲେ ମନ ଭରେ,

କଳଙ୍କ କାଳିମା କିଏ ସେ ଦେଖୁଛି

ଜୋଛନାକୁ ମନ ଝୁରେ ।

ରୂପରେ କାଳିମା ଦିଶୁଥାଏ କ୍ଷୀଣ

ଚରିତ୍ର ଟି ଥିଲେ ସତ୍ୟ,

ଅଢେଇ ଦିନକୁ ରୂପର ଆୟୁଷ

ସୁଗୁଣ ସୁନ୍ଦର ନିତ୍ୟ ।