ରଙ୍ଗ ଭରା ଭୂମି

କାଗଜି ମାତିଛି ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗରେ

ସାଜିଛି ପ୍ରେମିକା ପରି

ନାଲି, ହଳଦିଆ ଶାଢ଼ୀ କୁ ପାଢ଼ୀତା

ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଛି ଭାରି ।

ଗୋଲାପ, କେତକୀ, ଜୁଇଯାଇ ହେନା

ମାଳତୀ, ସେବତୀ ,କଢି

ମହକି ଉଠଇ ପ୍ରେମିକା ଗଭାରେ

ପ୍ରଣୟ ସଙ୍ଗୀତ ପଢି ।

ସଫା ସୁତରା ଏ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତିରେ

ଜହ୍ନ କୁ ଡାକୁଛି ମନ

ଚୋରା ପୀରତିରେ ଥାଏ ମଜା ଯେତେ

କିବୁଝିବି ତାକୁ ଦିନ ।

ରଙ୍ଗ ଭରା ଦୂର ପାହାଡ଼ କୁ ଦେଖି

ଆକାଶ ର ମନ ଖୁସି

ପଲାସୀ ଆଖି ରେ ପ୍ରେମ ଇଙ୍ଗିତରେ

ପାହାଡ଼ ଦେଉଛି ହସି ।

ବଣରେ ଲତାଏ ଋତୁମତି ହୋଇ

ପୀରତି ନିଶାରେ ଘାରି

ଶୁଖିଲା ଡାଳ କୁ ଆବୁରୀ ବସନ୍ତି

ବନ ଫୁଲ ସେଜ ପାରି ।

ନାଗ ନାଗୁଣି କଂ ଇଠା ପରି ଯୋଡି

ଝରି ପଡେ ବନ ମଲ୍ଲୀ

କୋଇଲି ଗାଇଲେ ଉଛନ ଜଙ୍ଗଲ

ସହର ହୁଅଇ ପଲ୍ଲି ।