ରକତେ ଲେଖିଛି ନାଆଁ

ଲେଖିଲେ ଅଦୃଷ୍ଟ କପାଳରେ ଭାଗ୍ୟ

ମାତାପିତା ସଉଜନ୍ୟେ

ଗଢା ପିଣ୍ଡପ୍ରାଣ ହାଡ଼ ମା°ସ ଦେହ

ମୁଁ ମାଟି କଣ୍ଢେଇଟିଏ ।

ଛୁଇଁଲି ଯେଦିନ ପବିତ୍ର ଧରଣୀ

କୁଆଁ କୁଆଁ ରାବ ଶୁଣି

ବଢିଲି ଆଦର ସେନେହ ସୋହାଗେ

ଭାବେ ହୋଇ ଚିରଋଣୀ ।

ହସି ଖେଳି ବୁଲି ସୁଖେ ଗଲା ବିତି

ବାଲ୍ୟକାଳ ସାଙ୍ଗ ମେଳେ

ଆହରିଲି ଶିକ୍ଷା କଟିଲା କୈଶୋର

ବିଷୟାଦି ଅଭ୍ୟାସରେ ।

ଶୁଭିଲା ଯୈ।ବନେ ମନ କୁଞ୍ଜବନେ

ମୂରଲୀ ମଧୁର ସ୍ୱନ

କରିଲା ଉଚ୍ଚାଟ ସୁଗନ୍ଧ କଦମ୍ୱ

ଯମୁନାର ନୀଳ ସ୍ୱପ୍ନ ।

ରହିଛି ଅଲିଭା ହୃଦୟ ମନରେ

ଶୁଭ ତିଥିବାର ଲଗ୍ନ

ମୋ ଭାଗ୍ୟ ଆକାଶ ସୁଶୀତଳ ଜହ୍ନ

ଢାଳିଦେଲ ପ୍ରୀତିପ୍ରେମ ।

ପାଣିଗ୍ରହଣ ମୁଁ କରିଛି କରୁଛି

କରୁଥିବି ପ୍ରିୟତମା

ଲାଗଇ ଜୀବନ ଅସାର ଅଧୁରା

ରକତେ ଲେଖିଛି ନାଆଁ ।