ରକ୍ଷାକର ଚକ୍ରଧାରୀ

ମାୟାର ସରପ ଦଂଶନ କରିଛି

   ବିଷ ତ ଯାଇଛି ଚରି 

କାମ କ୍ରୋଧ ମୋହ ମୁଣ୍ତକୁ ଘାରିଛି

  ରକ୍ଷାକର ଚକ୍ରଧାରୀ ॥

ବିଷର ପ୍ରଭାବେ ବିଷାକ୍ତ ମୋ ଦେହ

   ଛଟପଟ ଦିନ ରାତି

କରୁଣା ସାଗର କରୁଣା ତ କର

   ଚାହେଁ ସଂସାରୁ ମୁକତି ॥

ଭଲ ଭେଲ କିଛି ପରଖି ପାରୁନି

    ମଥା ଯାଉଅଛି ଘୁରି

ପଥହୁଡା ମୁଁହି ଝୁଣ୍ଟୁଅଛି ଖାଲି

   ଦୀନବନ୍ଧୁ ଦଇତାରି ॥

 ପରମାତ୍ମା ବୋଲି ହେଜି ନପାରିଲି

   ଭୁଲିଗଲି ପ୍ରଭୁ ତୋତେ

ବେନି କର ଜୋଡି ମାଗୁଛି ଏତିକି

   ବାଟ ଦେଖା ତୁହି ମୋତେ ॥