ରହସ୍ୟ

ରହସ୍ୟରେ ଭରା ଏ ସୃଷ୍ଟି ଟି ସାରା

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ତାରା ନେଇ,

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚାରିପଟେ ଗ୍ରହ ବୁଲୁଥାନ୍ତି

ଦିନ ରାତି ହେଉଥାଇ ।

ଅଦୃଶ୍ୟ ଡୋରିରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ସର୍ବେ

ଘୁରୁଥାନ୍ତି ନିଜ ପଥେ,

ରାତି ହେଲେ ସର୍ବେ ଦିଶନ୍ତି ଆକାଶେ

ଫୁଲଫୁଟା ଛାତ ସତେ ।

କେତେ କେତେ ଛାୟା ପଥ ରହିଛନ୍ତି

ଆକାଶ ମଧ୍ୟରେ ପୁରି,

କିଏସେ କରିଛି ଏସବୁର ସୃଷ୍ଟି

ସଭିଙ୍କୁ ଚକିତ କରି ।

ସମୟର ଚକ୍ର ଗଡୁଥାଏ ପୁଣି 

ଋତୁ ବି ବଦଳୁଥାଏ,

ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁକି ସଂସାରେ

ନୂଆ ସ୍ୱାଦ ବାଣ୍ଟୁଥାଏ ।

ଏକ ପରେ ଆନ ସଂସାରକୁ ଆସି

ପାଳୁଥାନ୍ତି ଏହି ଧରା,

ସତେକି ଅଦୃଶ୍ୟ ଇଙ୍ଗିତେ ଆସନ୍ତି

ଧରି ରୂପ ର ପସରା ।

ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ କେତେ ଜୀବଜନ୍ତୁ

ଯେଝା ପରିବେଶେ ଥାଇ,

କୀଟ ଠୁଁ ମାନବ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇସର୍ବେ

ଖାଇ ପିଇ ଛନ୍ତି ରହି ।

କେମିତି ଘଟୁଛି କାହିଁକି ଘଟୁଛି

ଥଳକୂଳ ମିଳେନାହିଁ,

ସବୁଠି ତୁମର ଅଦୃଶ୍ୟ ଇଙ୍ଗିତ

ନିତି ଖେଳ କରୁଥାଇ ।

ବଚନ ଯାହାକୁ ବୁଝାଇ ନପାରେ

ଦୃଷ୍ଟି ହୁଏ ପରାହତ,

ମନ ବୁଦ୍ଧି ତହିଁ ପ୍ରବେଶି ନପାରେ

ଜାଣିବାକୁ ଏହି ସତ ।

ରହସ୍ୟ ରେ ଘେରା ଏ ସକଳ ସୃଷ୍ଟି

ତୁମେ ତାର ଚିତ୍ରକର,

କେଉଁ କଉଶଳେ ଗଢ଼ିଅଛ ତୁମେ

ସୃଷ୍ଟିକୁ କରି ସୁନ୍ଦର ।

ଭେଦି ନପାରିଣ ଏ ସୃଷ୍ଟି ରହସ୍ୟ

ଯୋଡି ଦେଉ ବେନି କର,

ତୁମେତ ସବୁର କାରଣ ହେ ପ୍ରଭୁ

ତୁମେ ଜଗତ ଈଶ୍ୱର ।