ପୂଜାଫୁଲ

ହୃଦୟର ଭାଷା ଅକୁହା ସେ କଥା

କୁହନାହିଁ ଆଉ କିଛି

ହୃଦୟ ବଦଳେ ହୃଦୟଟେ ଦେଇ

ଉଡିଗଲା ମହୁମାଛି I

ଆଲୁଅ ଆସିବା ଆଗରୁ ଅନ୍ଧାର

ଛୁଇଁ ଦେଇଥିଲା ଦେହ

ଆଖିରୁ ଝରିଲା ଧାର ଧାର ଲୁହ

ଅନ୍ତରୁ ଉଠିଲା କୋହ I

ଚଲାପଥେ ସବୁ ଫୁଲ ବିଞ୍ଚିହେଲା

କଣ୍ଟା ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ

ହୃଦୟର କଥା ହୃଦୟ ବୁଝିଲା

ମଥାକୁ ଢାଙ୍କିଲା ଛାଇ I

ଏତେ ଅଘଟଣ କାହିଁକି ଘଟିଲା

ଝାଣି ବି ମୁଁ ଜାଣି ନାହିଁ

ଏତିକି ଜାଣିଛି ପ୍ରୀତିର ପରାଗ

ହୃଦୟକୁ ଗଲା ଛୁଇଁ I

ସେଇ ହୃଦୟର ନିରୋଳା ସ୍ଥାନରେ

ଲେଖିଦେଲି ନାଁ ମୋର

ପ୍ରିୟତମା ମୋର ଆଶାର ଆକାଶ

ମୋ ପ୍ରୀତିର ପୂଜାଫୁଲ I