ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର

ଶ୍ୟାମ ବନ୍ଧୁ ବିଷ୍ଣୁମାଳୀ ଙ୍କର ପୁତ୍ର 

ଯୋଗ୍ୟ ବିଜ୍ଞାନୀ ସନ୍ତାନ

ଉପମା କିଦେବି ହେ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର

ତୁମେ ଅଟ ଯେ ମହାନ । 

ନୟାଗଡ଼ ଖଣ୍ଡପଡ଼ାରେ ତୁମେ

ହୋଇ ଥିଲ ଜନମ

ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଦ୍ୟା ବୃତ୍ତି ଥିଲା ଯେ

ଚିନ୍ତା କି ଅନୁପମ ।

ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ସିଂହ ଥିଲା ପରା 

ପ୍ରଥମ ନାମ ତୁମର

ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ନାମେ ଯୋଡ଼ି ହେଲା

ଗର୍ବ ହୋଇଲ ଦେଶର ।

ଜ୍ୟୋତିଷ ବିଦ୍ୟାରେ ଅଗ୍ରଣୀ ପରା

ମହାମହୋପାଧ୍ୟାୟ

କାଠି ଖଣ୍ଡ ଟିରେ ନଳୀ ଟିଏ ଦେଇ

ଲଗାଇଥିଲ ଯେ ଲୟ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ଗ୍ରହ, ରାଶି ନକ୍ଷତ୍ରର

ନିର୍ଭୁଲ ଗଣନ କାରୀ

ଦୈନିକ, ବାର୍ଷିକ,ଆବର୍ତ୍ତ ଗତିକୁ

କୁହନ୍ତି ସଠିକ୍ କରି ।

ତାଙ୍କ ପରୀକ୍ଷଣେ ଥିଲେ ସିଦ୍ଧହସ୍ତ

ନିର୍ଭୀକ ଚନ୍ଦ୍ର ଶେଖର

ଗ୍ରହ, ନକ୍ଷତ୍ରର ଗତିବିଧି ମାପି

ଲେଖୁଥିଲେ ଯେ ତତ୍ପର ।

ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହଣର

ଅବଧି ଯେ ନିରୁପଣ

କରି କହୁଥିଲେ ପଣ୍ଡିତ ପଠାଣୀ

ଧନ୍ୟ ତାଙ୍କର ବିଜ୍ଞାନ ।

ମାନ ଯନ୍ତ୍ର କାଠି ନଳୀ ସାହାଯ୍ୟରେ

ମାପୁଥିଲେ ଗ୍ରହ ତାରା

ସଠିକ ଉଚ୍ଚତା ନିର୍ଣ୍ଣେୟରେ ଥିଲେ

ଧୁରୀଣତାର ନିଆରା ।

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଜ୍ଞାନର ଅଧିକାରୀ ଥିଲେ

ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ର ପଣ୍ଡିତ

କାଠି ନଳୀ ପରୀକ୍ଷଣେ ହୋଇଥିଲେ

କେତେ କେତେ ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ ।

ନିର୍ଭୁଲ ସମୟ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ଯନ୍ତ୍ର

ସୂର୍ଯ୍ୟଘଡି ସୃଷ୍ଟି କଲେ 

ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଦର୍ପଣ ରଚନା କରି ଯେ

ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ଜ୍ଞାନ ଦେଲେ ।

ସାରା ବିଶ୍ଵେ ଆଜି ବିଦିତ ସାମନ୍ତେ

ଆମ ଓଡ଼ିଶା ସୁପୁତ୍ର

ବିଜ୍ଞାନ ଆକାଶେ ସିଏ ଆଦ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି

ପ୍ରିୟ ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ।

ହେ ବିସ୍ମୟ ଜ୍ୟୋତି କରୁଛି ପ୍ରଣତି

ତୁମ ସ୍ମୃତି ଜୟନ୍ତୀରେ 

ଜ୍ଞାନୀ ଗୁଣୀ ତୁମେ ପଠାଣି ସାମନ୍ତ,

ଗର୍ବ ଗୌରବ ଦେଶରେ ।