ପଥ ଅସରନ୍ତି

ଚାଲିବାର ନାହିଁ ଶେଷ ପଥ ପରା ଏଠି ଅସରନ୍ତି

ଠିକଣା ଜାଗାରେ ସବୁ ହଜିଯାଏ ଦୁନିଆର ଶାନ୍ତି ।

ଆଜି ଅଛି କାଲି ନାହିଁ ଆମେ ସବୁ ଦିଗହଜା ଯାତ୍ରୀ

ଯିଏ ଯା'ବାଟରେ ଯିବେ ଆସିଗଲେ କାଳ ଅମାରାତ୍ରୀ ।

କୋଉଠୁ ଆସିଛି କିଏ କୋଉଠିକି କିଏ ଅବା ଯିବ

ଆମେ ସିନା ଜାଣିନାହୁଁ ଜାଣିଅଛି ସେ ବିଶ୍ୱ ଦଇବ। 

ତଥାପି ଦୁଃଖର ହାଟେ ବିକାହୁଏ ସୁଖର ଦଉଡ଼ି

ଅଭାବୀ ଲୋକ ବି ଚଢ଼େ ଅନ୍ଧାରରେ ଆଲୁଅର ଶିଡ଼ି ।

ଜୀବନର ଗାଡ଼ି ଚାଲେ ଅଙ୍କାବଙ୍କ ଖରାଛାଇ ଡେଇଁ

'ତୁମେ' ଥିବ 'ମୁଁ' ନଥିବି ମୋ ପାଖରେ ସଂଜ ଯିବ ନଇଁ ।

ଆମର ଏ ରାଗଋଷା,ହସ,କାନ୍ଦ,ମାନ,ଅଭିମାନ

ସବୁତ ମିଳେଇ ଯିବ ଡାକୁଅଛି ଦୂରରୁ ଶ୍ମଶାନ ।