ପ୍ରତାରଣା

ପ୍ରୀତି ମାନେ ଆଜି ପ୍ରତାରଣା ଖାଲି

      ପ୍ରଣୟ ମାନେ ଯାତନା,

ଭଲ ପାଇବାଟା ଲାଗେ ଏଠି ଭୁଲ

     ବିରହ ମାନେ ଛଳନା,

      ଯାହା ଭୁଲ ବୁଝାମଣା,

ଜୀବନ ନାଟକେ ଅଭିନୟ ସାଥେ

    ପ୍ରେମଟା ହୁଏ ଖେଳଣା ।।

କଳ୍ପନା ରାଜ୍ୟରେ ସପନର ରାଣୀ

   ରୁପରେ ଯେ ପ୍ରୀତି ଆସେ,

ମରୁ ମରିଚିକା ସାଜି ସେ ଜଳାଏ

    ଏ ଜୀବନ ଅବଶେଷେ,

     ସବୁ ତ ଅନ୍ଧାର ପାଶେ

ମିଛ ମାୟା ମୋହ ଅନ୍ଧକାର ଯାହା

      ପ୍ରତାରଣା ପରି ଦିଶେ ।।

ଅଜାଣତେ ଯାହା ଭୁଲ ମୁଁ କରିଛି

    ସେ ପାଇଁ ପାଇଲି ଶିକ୍ଷା,

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଭରା ଅଜସ୍ର ଫଗୁଣେ

    ନିଜେ ହେଲି ଅଣଦେଖା

    ସ୍ମୃତି ଏକା ମୋର ସଖା,

ଯାଉଅଛି ଫେରି ପ୍ରତାରଣା ପଥୁ

     ଦହନ ଜଳନେ ଏକା ।।