ପରଶାମୃତ

ଜୀବନ ଏମିତି ଜଟିଳ ଗଣିତ

ଯେତେ କସୁଥିବ ବସି ,

ଅଅଁଳା ରସର କଷା ପାଣି ପରି

ଢୋକୁଥିବ ବସି ବସି ।

ଭାଗ୍ୟ ଭାଗଫଳ ଶେଷ ହୋଇଗଲେ

ଖାଲି ହୁଏ ଅବଶୋଷ ,

ମାୟା ସଂସାରର ଶେଷ ପଥ ପରା 

ସ୍ମୃତିର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ।

ଏ ଜୀବନ କେବେ ଶ୍ୱାପଦ ସଙ୍କୁଳ

ବନାନୀର ବନପଥ ,

କେବେ ପୁଣି ସିଏ ପୁଣ୍ୟ ନନ୍ଦିଘୋଷ 

ସୁଗନ୍ଧିତ ସଜା ରଥ ।

ପ୍ରଭୁ ସମର୍ପଣେ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ

ଚଳୁଛି ଜୀବନ ପଥ ,

କରିବନି ପର କରୁଛି ଜୁହାର

ଦେବ ଦେବ ଜଗନ୍ନାଥ ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ହସ କାନ୍ଦର ଫର୍ଦ୍ଦରେ

ତୁମେ ମୋ ଜୀବନ ମୁକ୍ତି ,

ଶେଷ ଦିନ ଯାଏଁ ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦ

କେବଳ ମୋହର ଶକ୍ତି ।

ସମୟ ହାତରେ ଖେଳନା ଟିଏ ମୁଁ

ଏ ଜୀବନ ତୁମ ଦାନ ,

ଶରଣ ପଶୁଛି ସମର୍ପି ଦେଇଛି

ତୁମ ବିନା ନାହିଁ ଆନ ।

ବିଶ୍ବାସ ଭିତର ନିଃଶ୍ୱାସ ହେ ତୁମେ

ତୁମରି ଭିତରେ ହଜି ,

ପାପଠୁଁ ପୁଣ୍ୟର ଆୟୁଷ ଭିତରେ

ତୁମେ ସବୁକିଛି ଆଜି ।

ସମର୍ପି ଦେଇଛି ସଂସାର ଅର୍ଗଳି

ହେ ! ପ୍ରଭୁ ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା ,

ଆଶ୍ରୟ ମାଗୁଛି ତୁମ ଶ୍ରୀଚରଣେ 

ମୁଁ ପରା ତୁମ ଆଶ୍ରିତା ।

ତୁମ ପାଶେ ବନ୍ଧା ଜୀବନର ସ୍ରୋତ

ଆକୁଳେ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ରତ ,

ଅତି ଶରଧାରେ ଥରଟିଏ ମାତ୍ର

ଦେବକି ପରଶାମୃତ । (?)