ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମ

ମୁଁ ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ତ ସତ

ଭାରି ଭାବୁକ

ନିର୍ଜନ କାନନେ ଧରିତ୍ରୀ ରେ

ହୁଏ ନିର୍ଭିକ

ମନେ ମୋର ଆସିଯାଏ କେତେ କେତେ ଚିନ୍ତା

ଚାରିଆଡେ ଦେଖାଯାଏ ପ୍ରକୃତି ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା,

ପ୍ରକୃତି ର ପ୍ରେମ କୁ ମୁଁ ତୋଳି ଧରେ କଲମ ରେ

ଭାବନା ରେ ବୁଡ଼ିଯାଏ, ଲେଖିବସେ କାଗଜରେ l

ମୁଁ ପଢେ, ମୁଁ ଶୁଣେ ଲେଖିଯାଏ

ବାରେ ବାରେ

ନିଜ ଅଜାଣତେ ଆସେ ଚେତନା ମନରେ

ଆସଇ ସାଫଲ୍ୟ ତୃପ୍ତି ଅନ୍ତର ତଳରେ

ପ୍ରତି ଧ୍ୱନି ଉଠେ ହୃଦେ ପ୍ରକୃତିପ୍ରେମରେ l

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ମୁଁ, ତା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମୋହର ଜୀବନ

ଯେଉଁଠି ବନିଛି ମୁଁ ଲେଖକ

ହୋଇ ଆନ ମନ

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ରେ ଯେଉଁଠି ଦୁନିଆ

ହସେ ଖାଲି ହସେ

କାନ୍ଦରୋଳ ପଛକୁ ପକାଇ ମୁଁ 

ମାତ୍ର ମଧୁ ହିଁ ବରଷେ l

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ଯେହେତୁ,

ପ୍ରକୃତି ମୋତେ ଆକର୍ଷିତ କରେ

ମନ ମୋର ଘୁରିବୁଲେ ଦିଗବଳୟେ,

ମୋର- ଅଗୋଚରେ

ଅବା କେବେ ପହଞ୍ଚେ ମୁଁ ସବୁଜ ଧରା ପାଶେ

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ଚକ୍ଷୁ ରେ ସୁନ୍ଦରତା ହିଁ ଦିଶେ l

ସୁନ୍ଦର ତା ଆଙ୍କିବାରେ ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀର ନ ଯାଏ ବ୍ୟର୍ଥ ତା

ଯାହା ଲୋଡ଼ାସବୁଦିନ ସମାଜ ପାଇଁ ରେ ଲେଖେ ମୁଁ କବିତା.....

ପ୍ରକୃତି ଓ ମୋର ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରେମଯେ 

ଲୁଚି ଳୁଚି ଆସେ

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ହୋଇଯାଏ ମୁଁ

ସେହିଦିନ ଭାବି ବସେ........ll