ପରକାଳ

ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଭୁବନରେ ସରିଗଲେ ଖେଳ

ଯିବାକୁ ହୋଇବ ନିଶ୍ଚେ ପରକାଳ।

ନା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଅବା ଦିନରାତି

ନ ଥିବ ସନ୍ଧ୍ୟା ନ ଆସିବ ପାହାନ୍ତି।

ସ୍ୱାନ କି ଶୃଗାଳ ନର କି ବାନର

ସଭିଙ୍କ ଆତ୍ମା ଯେ ହେବ ଏକାକାର।

ନ ଥିବ ସମ୍ପର୍କ ପ୍ରିୟ ପରିଜନ

ସଭିଏଁ ସେଇଠି ହୋଇବେ ସମାନ।

ସମୟ ର କଣ୍ଟା ହୋଇଯିବ ସ୍ଥିର

ଶାନ୍ତ ହୋଇଯିବ ସଭିଙ୍କର ସ୍ୱର।

ହେବ ସେଠି ପାପ ପୁଣ୍ୟ ର ହିସାବ

ରୂପ ଧନ ଜ୍ଞାନ ନ ଥିବ ପ୍ରଭାବ।

କିଏ ଯିବ ସ୍ୱର୍ଗ କିଏ ଯିବ ନର୍କ

କର୍ମ ଅଭିଧାନେ ହେବ କିଛି ତର୍କ।

ଧର୍ମ ନିକିତି ରେ କର୍ମ ର ଓଜନ

କିଏ ନେବ ଦଣ୍ଡ କାହାର ସମ୍ମାନ।