ପରିସ୍ଥିତି

ସମୟଚକରେ ବଦଳେ

ସକଳ ପରିସ୍ଥିତି

ଅମୀର ବି ହୁଏ ଫକୀର

ଧ୍ରୁବ ସତ୍ୟ ଏ ଗତି ।

ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ସହିଷ୍ଣୁତା, ସାହସ

ଦୃଢ଼ ମନୋବଳରେ

ସବୁ ଦୁଃସ୍ଥିତିର ସାମନା

ଯେଉଁ ମାନବ କରେ ।

ଲଙ୍ଘି ସେ ସୀମା ସରହଦ

କଷ୍ଟ ପାରେ ନିବାରି

ଖୁସି ଉପବନେ ପହଞ୍ଚି

ତୋଳଇ ଅସୁମାରି ।

କାଉଁରିଆ ଡାଙ୍ଗ ସାଜିଲେ

ହୃଦୟ ମଡ଼ମଡ଼

ଭାରି ହୋଇ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭାର

ମନଟି ଲଡ଼ବଡ଼ ।

ଜଗାଇ ଚେତନ ଚେତନା

ଅବସ୍ଥା ବଦଳାଇ

ପରିସ୍ଥିତି ଦାସ ନବନି

ତାକୁ ଦାସ କରାଇ ।

ଚଳାଇ ସାମର୍ଥ୍ୟ ରଥକୁ

ଧୀରେ କରି ଗମନ

ମନ ଦଉଡ଼ିର ଲଗାମେ

ପଥ ଅନୁଧାବନ ।

ସୁଖଦୁଃଖ ଦୁହେଁ ଆସନ୍ତି

ଯାଆଁଳା ଭାଇ ସମ

ବୁଝାଇ ପାରିଲେ ନିଜକୁ

ନିଶ୍ଚେ ଶାନ୍ତି ଅସୀମ ।