ପ୍ରୀତିସୁଧା

ଧୀରେଧୀରେ ଜହ୍ନ ଉଠୁଥିଲା

       ଟିକେ ଟିକେ କଇଁ ଫୁଟୁଥିଲା

ତୁମ ଖିଲିଖିଲି ଲାଜୁଆ ହସରେ

      ସେଇ ସହକାର ବଉଳ ବାସରେ

କବରୀର ବାସ ଛୁଟୁଥିଲା ।

ଶାନ୍ତ ସମୀରଣ ବହୁଥିଲା

       ତାରାଫୁଲ କଥା କହୁଥିଲା

ସେଇ ସଞ୍ଜବେଳ ବିଜନ ବେଳାରେ

    ତୁମେ ଥିଲ ସଖି ମୋହରି କୋଳରେ

ପ୍ରୀତିସୁଧା ମନ ମୋହୁଥିଲା ।

ଜୋଛନାରେ ବନ ଭିଜୁଥିଲା

     କଳାମେଘି ପାଟ ସାଜୁଥିଲା

କୃଷ୍ଣଚୁଡାର ସେ ନାଲି ଓଢଣୀରେ

     ଅତର ସୁଗନ୍ଧି ଚହଟା ବାସରେ  

  ତୁମ ସାଥେ ଖେଳ ମଜ୍ଜୁ ଥିଲା ।

ଚାଲିଗଲା କାହିଁ ସେହିଦିନ

    ଝୁରେ ସଖି ତୋତେ ରାତିଦିନ

ସେଇ ମିଠାମିଠା ଗୋପନ ପ୍ରଣୟ

     ପ୍ରୀତିପ୍ରକ୍ଷାଳନେ ଛାଡି ଲାଜ ଭୟ

ସପନ ପିଆସୀ ଏଇ ମନ ।