ପ୍ରେମର ପୁଲକ-୩

ଏବେ ମଧ୍ୟ ଅବେଳ ବେଳାରେ

ମୃଦୁମନ୍ଦେ ଆସଇ ବସନ୍ତ;

ଆଗପରି ଚହଟୁନି ଫଗୁଣରେ ବାସ

  ମିଠା ସେତେ ଲାଗୁନାହିଁ

କୁହୁକୁହୁ କୋକିଳର ସ୍ୱନ,

ବଜାରରେ ଉପଲବ୍ଧ ଯେତେ ସବୁ

ରଙ୍ଗ ଓ ଅବିର

ଖେଳିବାକୁ ଲାଗୁଛି ଡର ।

ଚାକ୍ୟଚକ୍ୟ ବାହ୍ୟେ ଦିଶେ

ବେଶଭୂଷା ଉଚ୍ଚ ଅଟ୍ଟାଳିକା,

ସୁପ୍ରଶସ୍ତ ରାସ୍ତାଘାଟ ଶୋଭା ପାଏ

ସମୁଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକମାଳାରେ,

ଆଲବମ୍ ଏବଂ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦୃଶ୍ୟେ

ସବୁବେଳେ ପ୍ରେମ ଫ୍ରେମ ଦିଶେ,

ବିବାହ ଉତ୍ସବେ

ଜବରଦସ୍ତ ରୋଷଣୀ ଓ ଭୋଜିଭାତ,

ବସନ୍ତ ଆସୁ କି ଯାଉ ତର କାହିଁ

କିଏ ବା ପଚାରେ ?

ନିୟମିତ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଲାଗୁନାହିଁ

ଆଜିକାଲି ବେଳକାଳ

ଋତୁ ମଧୁଚକ୍ର,

ଫିକା ଫିକା ସମ୍ବନ୍ଧ ସମ୍ପର୍କ,

କିନ୍ତୁ ଆଗକାଳ ଶ୍ରୀମତିଙ୍କ ମତି

ବ୍ୟତିକ୍ରମ ,

ସମ୍ଭବତଃ ଅଷ୍ଟମ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ,

ଅଗାଧୁଆ ମିଳିବନି 

ଚାହା ଅବା କଫି

ଆଣ୍ଠୁ ଗଣ୍ଠି ଅଣ୍ଟା ବ୍ୟଥା ହେଲେ

ମଧ୍ୟ ଅସମ୍ଭାଳ

ବାରମାସେ ତେର ବ୍ରତ

ଉପବାସ ହୋଇବ ଅବଶ୍ୟ;

ବୟସର ଅପରାହ୍ନେ ମନେହୁଏ,

ଜୀଇବାର କଳା ଅଟେ ପ୍ରେମ

ଗଭୀର ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ

ସେବା ନିଷ୍ଠା ଆଉ ସୂଚିବୋଧେ

ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଅନ୍ତରାଳେ 

ଝଲକେ ଅମୃତ,

ଏହି ବୋଧେ ପ୍ରେମର ପୁଲକ ।