ପ୍ରେମ ବର୍ଷା

ଅଦିନିଆ ସେହି ବର୍ଷାରେ 

ଶୁନ୍-ଶାନ୍ ନିସ୍ତବ୍ଦ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ 

ଭେଟ ହୋଇଥିଲା ତୁମ ସାଥିରେ 

ନିରୋଳା ଆବଦ୍ଧ କୋଠରୀରେ ।

ତୁମେ ଓ ମୁଁ ଏକାକାର ହୋଇଯିବାକୁ 

ବହୁତ୍ ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ସେଦିନ 

କିନ୍ତୁ, ସଙ୍କାୟିତ ମନ ବେଢ଼ି ପକାଇଲା 

ମୋ' ପାଦ ଦୁଇଟାରେ । 

ଏକା ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲି ତୁମକୁ ସତ 

ହେଲେ ମନ ବୁଝିଲାନି କେଉଁଥିରେ 

ଫେରି ଆସିଲି ପୁଣି ତୁମ ପଥଧାରେ 

ତୁମେ କିନ୍ତୁ ଜଳୁଥିଲ 

ରାଗ ଅଭିମାନ କୋହ ମିଶା ଅଗ୍ନି ବର୍ଷାରେ ।

ବୁଝାଇଲି ହାତ ଧରି ସେହି ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ 

ଚାହିଁଲ ମୋତେ ତେରଛା ଚାହାଁଣିରେ 

ବରଷି ଯାଉଥିଲା ଲୁହର ପ୍ରେମ ବର୍ଷା

ତୁମ ଗୋଲାପି ଅଧରରେ । 

ଭିଡ଼ି ଧରିଲ ଯେବେ ତୁମ ଉଷୁମ ବକ୍ଷରେ 

ଭିତରେ ବର୍ଷା, ବାହାରେ ବର୍ଷା 

ତଥାପି ଜଳୁଥିଲି ମୁଁ ତୁମ ସ୍ପର୍ଶରେ 

ସତେ ଯେମିତି ବିଜୁଳି ଘଡ଼ଘଡ଼ି ମାରୁଥିଲା 

ତୁମ ଛାତି ଓ ମୋ' ଛାତି ଭିତରେ 

ତୁମ ନିବିଡ଼ ଆଲିଙ୍ଗନରେ ।