ପଖାଳ ପ୍ରେମୀ

ପଖାଳ ଖାଇବାକୁ ମନ ସଜନୀ ମୋର

ପଖାଳ କଂସାରେ , ସବୁ ସୁଖ ମିଳେ

ଲୋଡ଼ା ଟିକେ ଖାଲି ପଖାଳ ମୋର ।

ଓଡ଼ିଆ ଘରେ ହୁଏ ପଖାଳ

ରାତି ହେଉ ଅବା ହେଉ ସକାଳ

ପଖାଳ ଖାଇବା ଦୁଃଖ ଭୁଲିଯିବା

ପଖାଳରେ ମନ ସଦା ରଖିଥିବା

ନ ଥାଉ ପଛକେ ଶାଗ ବେସର,

ଲୋଡ଼ା ଟିକେ ଖାଲି ପଖାଳ ମୋର ।

ପଖାଳ ଖାଇଲେ ଶ୍ରମ ଚାଲିଯାଏ

ଶାନ୍ତିର ନିଦ ନେତ୍ରେ ଭରିଯାଏ

ଦେହ ମନ କୁ କରେ ଶୀତଳ

ଗରିବ ଠୁ ଧନି ଖୋଜେ ପଖାଳ

ନ ଥାଉ ପଛକେ ବଡ଼ କୋଠାଘର

ଲୋଡ଼ା ଖାଲି ଟିକେ ପଖାଳ ମୋର।