ପିତାମାତାଙ୍କୁ ଭକ୍ତି

ପିତା ମାତା ମୋର ପରମ ଈଶ୍ବର

ଜନ୍ମଦାତା ସିଏ ମୋର

ତାଙ୍କରି ସେବାରେ ଚାରିଧାମ ପ୍ରାପ୍ତି 

ମିଳଇ ବୈକୁଣ୍ଠ ପୁର ।

ସିଏ ମୋ ଜନ୍ମଦାତା ମୋ ପରିଚୟ

ତାଙ୍କରି ଚରଣେ ମୋ ଭକ୍ତି ଚନ୍ଦନ

ତାଙ୍କ ଆଶିଷେ ଜୀବନ ରାସ୍ତାରେ 

ସଫଳତା ମିଳେ କ୍ଷଣ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।

ଦଶମାସ ଦଶ ଦିନ ଜଠରେ ଧରିଣ 

ଧରାପୃଷ୍ଠେ ଜନମ ଦେଇଛି ଯିଏ

ଅନେକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ସହି

ଦୁନିଆ ମାଟିରେ ମଣିଷ କରିଛି ସିଏ ।

ମାଆ ପରି କେହି ଏ ଜଗତେ ନାହିଁ

ତା'ର ସମାନ ନୁହନ୍ତି କେବେ

ଶତ ଜନମରେ ମାଆର ରୁଣକୁ 

ଚାହିଁ ସୁଝି ପାରିବାନି କେବେ ।

ସ୍ନେହ ମମତାର ବେଗ ଆବେଗକୁ

ମା ବୁଝି ପାରୁଥାଏ ସହଜେ

ଆମ ଚେତନାରେ ବେଦନାରେ ମା 

ଅହରହ ଗୁଞ୍ଜରିତ ହୋଇ ବାଜେ ।

ବାପ ଥିଲା ପୁଅ ସଭାରେ ହାରେନା

ଭଲ ଭାବେ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ଏକଥା 

ଛାଇ ପରି ସାଥେ ସଦା ଚାଲିଥାନ୍ତି 

ସିଏ ପିତା ପରା ଆମ ପାଳନ କର୍ତ୍ତା ।

ସଫଳ ଜୀବନ ଗଢିବାର ବିନ୍ଧାଣି ସିଏ

ଭୁଲକୁ ପରଖି ସଠିକ୍ କରନ୍ତି ଗଠନ

ଲକ୍ଷ୍ୟ ଓ ଆଦର୍ଶର ବିଶ୍ବକର୍ମା ସିଏ

ପଥର ଚଟାଣ ପରି ଶକ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଚିନ୍ତନ। 

ଭୁଲିଯିବା ପଛେ ସବୁ କିଛି ଆମେ 

ଭୁଲି ବାନି କେବେ ପିତାମାତାଙ୍କୁ 

ତାଙ୍କମନେ କେବେ କଷ୍ଟ ଦେବାନି

ସଦା ଭକ୍ତି ରଖିଥିବା ବୟସର ଅପରାହ୍ନକୁ।