ପିଛିଲା ଦିନ

ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନ ବିଞ୍ଚିଦେଲା କିଏ

ହୃଦୟ ଦରଜା ଖୋଲି

ହାତ ପାପୁଲିରେ ପିରତି ସାଉଁଟି

ଦେହେ ବୋଳିଗଲା ଚାଲି, 

ଦୂର ସାଗରର ସୁନେଲି ଦ୍ୱୀପରେ

ଗଢିଲା ଛୋଟିଆ ଘର

ସେହି ଘରେ କେତେ ଟିକି ଟିକି ଆଶା

ମଥା ପିଟେ ବାରମ୍ବାର, 

ମନ ଖୋଜେ ନିତି ହଜିଯିବା ପାଇଁ

ପିଛିଲା ଦିନକୁ ଭୁଲି..... 

କେବେ କେବେ ଜଳେ ପ୍ରେମର ନିଆଁରେ

ବିଶ୍ୱାସର ବାଜି ହାରି

ଆଖିର ଲୁହକୁ ସାଇତି ଆଖିରେ

ନିତି ହେଉଥାଏ ଝୁରି, 

ଅଧୁରା ଜୀବନେ ପ୍ରତାରଣା ଝଡ଼

ଅତୀତକୁ ଦିଏ ଠେଲି.....।