ଫୋଟୋ ଆମ ପରିବାରର

କାଚରୁ ଭଲକରି

ଅଳନ୍ଧୁ ପୋଛିଲେ

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଗୋଟି ଗୋଟି

ଭଲକରି ଚିହ୍ନି ହେବ

ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିବି ମନେପଡ଼ିବ ।

ଆଗ ଧାଡିରେ

କାଠ ଚଉକିରେ ଯିଏ ବସିଛନ୍ତି

ସେ ମୋ ଜେଜେ, ଜେଜି ମା

ଯିଏ ଆରପାରିକୁ ଚାଲିଗଲେଣି

ଆଜିକୁ ୧୦ବର୍ଷ ହେଲାଣି

ମୋତେ ଯେତେବେଳେ

୨୨ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ।

ଜେଜି ମା କାନ୍ଧରେ

ଯିଏ ହାତ ପକାଇଛି

ସେ ଜେଜି ମା’ଙ୍କ ସାନ ଭଉଣୀ

ସେଦିନ ଆସିଥିଲେ ଆମ ଘରକୁ

ମୋ ପୁଅ ଏକୋଇସା ତ୍ରିନ୍ନାଥ ମେଳାକୁ ।

ଆଉ ଜେଜେଙ୍କ

ପାଦ ଛୁଇଁ ଆଣ୍ଠୁମାଡି ଯିଏ ବସିଛନ୍ତି

ସିଏ ମୋ ବାପା ବୋଉ

ଘରର ବଡ ପୁଅ ବୋହୂ ଭାବରେ

ଜେଜେ ବାପାଙ୍କ ଭାରି ଗେହ୍ଲା ।

ସଭା ପଛରେ

ଆମେ ତିନି ଭାଇ

ଚାରି ଭଉଣୀ

ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପୁଅ ।

ଏବେ ସମସ୍ତେ

ଯିଏ ଯାହା କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ

ଏକାଠି ହେବା ଭାରି କଷ୍ଟ

ତେବେ ଫୋଟୋରେ

ଯେତେ ବହଳ ଆଳନ୍ଧୁ ଲାଗୁ

ସେ ମଧୁର ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ

ଏବେବି ମଳିନ କରିପାରେନା ।