ପଦୋନ୍ନତି

ଭୁଲି ଆପଣାର ଅତ୍ମସମ୍ମାନକୁ 

ଠେଲିଦେଇ ସମ୍ୟକ ନୈତିକତା

ମଜ୍ଜିରହି ରୁଦ୍ଧ ଦ୍ୱାର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ,

ବୋଲହାକ କରୁଥିବା,

ରାମୁ ଦିନେ ବନିଯାଏ

ରାମାନନ୍ଦ ସାର୍‍ ।

 

ଅସମର୍ଥ ଅପାରଗ ମଣିଷଟି

ଦିଗହଜା ପଥିକଟି

ଦୋ’ ମୁହାଁ ରାସ୍ତାଟିରେ

ପଥିକଠୁ ପାଇ ଟିକିଏ ଇସାରା,

ଛାଡି ଦେଇ

ଅଙ୍କାବଙ୍କା ରାସ୍ତା 

ପାଇଯାଏ ଚିକ୍‍ ଚିକ୍‍ ମସୃଣ,

ଜାତୀୟ ରାଜପଥଟିଏ ।

 

ଭୁଲିଯାଏ ନିଜ ପୂର୍ବକୃତ କର୍ମ

ଲାଗନ୍ତି ଯେ ଅପାରଗ, ଅସମର୍ଥ

ତୁଚ୍ଛ ଅନ୍ୟମାନେ  

ନିଜ ସଫଳତା ଆଗେ ;

ସତ ହୋଇଯାଏ 

ପୁରାଣ ବର୍ଣ୍ଣିତ ବାକ୍ୟ 

‘ଭାଗ୍ୟଂ ଫଳନ୍ତି ସର୍ବତ୍ରଂ’ ।

 

‘ମାଙ୍କଡ ହାତରେ ଶାଳଗ୍ରାମ’ ପରି

ମିଳିଯାଏ କେତେ ଯେ ଦାୟିତ୍ୱ , 

ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟେ ହୁଏ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ 

ପ୍ରସଂଶାରେ ହୁଅଇ ମଣ୍ଡିତ ।

 

ଭାବେ କାଳେ ଦିନେ

ସବୁ ହେବ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ,

ଶିବ ମନ୍ଦିରର ବୃଷଭଟି ପରି

ଅନାଇ ଅନାଇ ଯୁଗକୁ ବିତାଏ 

ଅସଫଳ ଯୋଗ୍ୟ ମଣିଷଟି ।

 

ଭାବୁଥାଏ 

ମିଳନ୍ତା କି ପଦୋନ୍ନତି ?

ହୁଅନ୍ତା କି ସତ୍ୟର ବିଜୟ

ଚୟନ ତା ଯୋଗ୍ୟତାର !