ପଦ୍ମ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରେମ

ଆହେ ମହା ରବି ଇଚ୍ଛା ହୁଏ କି ନା 

ଆସିବାକୁ ଧରା ଭୂଇଁ

ପୁଷ୍ପ ହେଇ ପ୍ରିୟା ରହିଛି ଅନାଇ

ପ୍ରେମ କର ଆସି ଛୁଇଁ ।

ଲାଜ ଲାଗେ ବୋଲି ଅଶ୍ରୁ ଝରାଅନି

ଦୁନିଆଁର ଆଖି ଆଗେ

ଦୁନିଆଁ ପଛରେ ଅଶ୍ରୁ ର ସାଗର

ବୁହାଉଛ କେତେ ରାଗେ ।

ତୁମ ରାଗରସେ ଉତ୍ତପ୍ତ କିରଣେ 

ଧରା ହୁଏ ଆଲୋକିତ

ତୁମ ପ୍ରିୟା ପଦ୍ମ ଅଶ୍ରୁ ଝରାଉଛି 

ଜଳେ ହୋଇ ସେ ନିପାତ ।