ପଦ୍ମ ବେଶ

କମଳ ନୟନ     କମଳ ଆନନ 

     ନାମ ତୋ ପଦ୍ମ ଚରଣ

ପଦ୍ମେ ବିଭୂଷିତ   ମାଘରେ ହେଉ ତ 

     ରଖିବାକୁ ଭକ୍ତ ମାନ ।

ସାହାପୁରେ ବାସ   ମନୋହର ଦାସ

    ବନ୍ଧିଲା ଭକତି ଡୋରେ

ଅତି ସରାଗରେ   ଭକତି ସାଗରେ

     ତୋଳିଲା ପଦୁଅଁ କରେ ।

ଦୂରୁ ଧାଇଁ ଆସି   ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରେ ପଶି 

      ପଦ୍ମ ଦିଅଇ ଚରଣ

ମଉଳିବା ଫୁଲ    ଲାଗି ହୁଏ ନି ତ 

    ତଡ଼ିଲେ ସେବକ ଗଣ ।

ମାନସ୍ତାପେ ଭକ୍ତ  ଦକ୍ଷିଣ ଦ୍ୱାରେ ତ 

    ବସିଲେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଡାକି

ସେତେବେଳେ ନିଦ୍ରା ଦେବୀ ଆକର୍ଶିଲେ

     ମୁଦି ହୋଇଗଲା ଆଖି ।

ପ୍ରଭୁ କହୁଛନ୍ତି      ଉଠ ମନୋହର

     ପଦ୍ମ ନେଇ କର ଲାଗି

ଭକତ ବତ୍ସଳ       ପ୍ରଭୁ ଆଦିମୂଳ

      ଭକତ ଦୁଃଖରେ ଭାଗି ।

ନିଦୁ ଫେଇ ଭକ୍ତ  ଦେଖେତା ଫୁଲ ତ 

      ସଜଫୁଟା ପଦ୍ମ ଫୁଲ

ଖୁସିରେ ବିଭୋର  ହୋଇ ମନୋହର

     ଫୁଲକୁ ଦେଲା ପୟର ।

ହୂରି ପଡ଼ିଗଲା    ଦେଉଳର ସାରା

    ସେବକେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ

ଉଦ୍ୟୋତକେଶରୀ  ସିଂହାସନ ଧାରି

     ଭକ୍ତକୁ ଦର୍ଶନ କଲେ ।

ଗୋପନ ରାତିରେ  ସ୍ୱପନ ପାଇଲେ 

     ରାଜା ଉଦ୍ୟୋତକେଶରୀ

ମାଘ  ଶୁକ୍ଳ  ଏକାଦଶୀ  ତିଥି ଦିନ 

    ପଦ୍ମ ବେଶେ ଦଇତାରୀ ।।

ପଦୁଅଁ କେଶରୀ    ଚାଉଳର ଖିରି

     ତା ସାଥେ ଅମାଲୁ ଭୋଗ

ମାଘ ଶୁକ୍ଳ ଏକାଦଶୀରେ ଯୋଗାଏ 

     ଖଞ୍ଜା ବଡଚାଟ ମଠ ।

ସେ ଦିନୁ ହୋଇଲା ପଦ୍ମ ବେଶ ପରା

    ଭକତର ରଖି ମାନ

ସବୁ ସହିଥାନ୍ତି      କିନ୍ତୁ ସହନ୍ତିନି

    ଭକତର ଅପମାନ ।