ପାଦୁକା ପୂଜା

ରାମାୟଣ କଥା ପବିତ୍ର ଏ ଗାଥା

ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ରାଜାଙ୍କ କାହାଣୀ,

ପିତୃ ସତ୍ୟ ପାଳି ବନବାସୀ ହେଲେ

ପ୍ରଭୁ ରାମ,ଲକ୍ଷ୍ମଣ ,ସୀତା ମହାରାଣୀ ।

ଅଯୋଧ୍ୟାର ରାଜା ଦଶରଥ ସୂତ

ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣ, ଭରତ, ଶତ୍ରୁଘ୍ନ,

ତିନି ରାଣୀଙ୍କର ଚତୁଃ ସନ୍ତାନ

ଆନନ୍ଦେ କମ୍ପୁଥିଲା ରାଜଭୁବନ ।

ଅବେଳରେ ଆସି କୁଗ୍ରହ ପ୍ରଭାବେ

ଅଯୋଧ୍ୟା ଗ୍ରାସ କରିଲା,

ରାଜକୁମାରଙ୍କ ବନବାସ ଯାତ୍ରା

କପାଳରେ ଲେଖା ହେଲା ।

କୁଚକ୍ରୀ ମନ୍ଥରା ଦାସୀର କଥନେ

କୈକେଇ ବର ମାଗିଲେ,

ବଚନ ବନ୍ଧନେ ସତ୍ୟର ସନ୍ଧାନେ

ଦଶରଥ ରାଜା ବର ଯାଚିଦେଲେ ।

ରାମ ବନବାସ ଭରତ ରାଜନ

ଏହି ସର୍ତ୍ତ ଥିଲା ରାଣୀଙ୍କର,

ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣି ମୂର୍ଚ୍ଛା ଗଲେ ପୁଣି

ଦଶରଥ ରଘୁବଂଶ ନନ୍ଦନ ।

ମସ୍ତକେ ବଜ୍ର ପଡିଗଲା ପରି

 ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ହେଲେ ରାଜା,

ଝୁରି ଝୁରି ସିଏ ରାମଙ୍କ ହୃଦୟ

ସୁଖକୁ ତେଜିଲେ ପ୍ରଜା ।

ପିତୃ ସତ୍ୟ ପାଳି ପୁତ୍ର ରାମଚନ୍ଦ୍ର

ବନକୁ ଗମନ କଲେ,

ସଙ୍ଗେ ଭାତୃ,ଲକ୍ଷ୍ମଣ,ଜନକ ନନ୍ଦିନୀ

ମହାରାଣୀ ସୀତା ଥିଲେ ।

ମାତୁଳାଳୟରେ ତ୍ୱରିତ ଖବର

ନିମିଷେ ହେଲା ପ୍ରଚାର,

ଭରତ ରାଜନ ଏ କଥା ଶ୍ରବଣେ

ପହଁଚିଲେ ଅଯୋଧ୍ୟା କ୍ଷଣେ ।

ରାଜ ନଗରଟା ଲାଗୁଥିଲା ନିଃଶ୍ୱ

ଖୁସି ନଥିଲା ପ୍ରଜାମନେ,

ଭାତୃ ସନ୍ଧାନେ ଭରତ ରାଜନ

ବାହାରିଲେ ତତକ୍ଷଣେ ।

ପଞ୍ଚବଟୀ ରାଜ୍ୟେ ପାଇ ସେ ରାମଙ୍କୁ

କ୍ରନ୍ଦନରତ ଯେ ହେଲେ,

କେତେ ଅନୁନୟ ବିନୟ କଣ୍ଠରେ

ଅଶ୍ରୁଜଳ ବୁହାଇଲେ ।

ଅନୁରୋଧ କଲେ କ୍ଷମା ମାଗିନେଲେ

ନିଜ ମାତୃ ଦୋଷ ପାଇଁ,

ପ୍ରଭୁ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ସ୍ନେହାଭରେ

କୋଳାଗ୍ରତ କଲେ ନେଇ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର ସେ ରାଜଗାଦି ସୁଖ

ଲୋଡ଼ା ମୋ ଭାତୃ ସେନେହ,

ଏ ସେନେହ ପରା ବନ୍ଧା ପରାଣ ମୋ

କେମିତି ଭୁଲିବି କୁହ ।

ଶେଷରେ ରାମଙ୍କ ପାଦୁକା

ମଥାରେ ତାଙ୍କର ଥୋଇ,

ନନ୍ଦିଗ୍ରାମେ ସେତ ସ୍ଥାପନ କରିଲେ

ନିଜ ମସ୍ତକେ ଲଗାଇ