ନୂତନ ଆଶା

ମାନବଠି ଜ୍ଞାନ ଭରି ଭଗବାନ

ପୋତି ଦେଇଛନ୍ତି ଆଶାର ବୃକ୍ଷ

ଶାଖା ପ୍ରଶାଖାକୁ ମେଲାଇ ବଢ଼ଇ

ସତେ କି ଛୁଇଁବ ଆକାଶ ବକ୍ଷ !

ଥରେ ଛୁଇଁ ଦେଲେ ମନ ଗତି କ୍ଷୀପ୍ର

ବାରବାର ଧାଏଁ ଛୁଇଁବା ପାଇଁ

ନୂଆ ନୂଆ କେତେ ଫଳକୁ ଫଳାଏ

କଲମୀ ଗଛ ସମ ଠିଆ ହୋଇ ।

ବାଆ ବତାସରେ ଯେବେ ଝଡି଼ପଡେ

ଡାଳପତ୍ର ତାହା ଦେହରୁ କେବେ

ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ି ଦେଇ ନୂତନତା ପାଇଁ

ଲକ୍ଷ୍ୟ ପୂରଣରେ ଆଗାଏ ତେବେ ।

ଋକ୍ଷ କଷାଘାତେ ହୋଇ ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ

ଆଶା ବୃକ୍ଷ ଯେବେ ପଡେ ଝାଉଁଳି

ଯେତେ ଫୁଲ ଫୁଳ ସେଥିରେ ଶୋଭିତ

ଝଡି଼ ସବୁ ଲାଗେ ଭୂମିର ତଳି ।

ତଥାପି ନ ହାରି ବହୁ କଷ୍ଟ ସହେ 

କଅଁଳିବା ପାଇଁ ନବ ପଲ୍ଲବେ 

ଉପଯୁକ୍ତ ଖତ ସାରକୁ ଯୋଗାଡି଼

ବଢ଼ିବା ଉପାୟ ଲଭେ ସୁଲଭେ ।

ବାଧା ବନ୍ଧନକୁ ଖାତର କରେନି

ଆଉ କେବେ ସିଏ ତା'ର ଜୀବନେ

ନୂତନ ଆଶାର ବୀଜ ଅଙ୍କୁରାଇ

ଲାଗି ପଡ଼େ ନିତି କର୍ମ ସାଧନେ ।