ନଶ୍ବର ଶରୀର

ନଶ୍ବର ଶରୀର ନୁହଁଇ କେବଳ

କାମନା ବାସନା ବସ୍ତୁ ଭୋଗର

ମହତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ରଖି ଜଗଦୀଶ

ଚେତନେ ଚେତନା ଜ୍ଞାନ ସମ୍ଭାର ।

ତାକୁ ତୋଳି ଧରି ପଥ ଅନୁସରି

ଠିକଣା ଥାନରେ ପହଞ୍ଚେ କେହି

ହେଲେ ବୃନ୍ତଚ୍ୟୁତ ଝଡ଼ା ଫୁଲ ସମ

ଅଧା ବାଟରେ ମଉଳି ପଡ଼ଇ ।

ପଞ୍ଚ ଇନ୍ଦ୍ରିୟର ସତ୍ ବ୍ୟବହାର

କରିବାକୁ ଯିଏ ଥାଏ ଉତ୍ସାହୀ

ବିଭୁଙ୍କ କରୁଣା ଝରର ଝରଣା

ଝଲମଲ ଦିଶେ ତାହାରି ପାଇଁଁ ।

ଅଶେଷ ସୁକର୍ମ ଦେହରେ ସାଧନ

ଉପହାର ଦେଇଛନ୍ତି ଈଶ୍ବର 

ଖଞ୍ଜି ଦେଇଛନ୍ତି ହସ୍ତ ଗୋଡ଼ ପାଦ

କର୍ଣ୍ଣ ଚକ୍ଷୁ ସହ ବୁଦ୍ଧି ଅପାର ।

ସୁସ୍ଥ ମସ୍ତିଷ୍କରେ ଯେତେ କର୍ମ ସାଧୁ

ସବୁ ସଂସାରର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ

ଅପକର୍ମ ଯେତେ ଜଗତ ଅହିତେ

ଲୋଭ କାମନାରେ ମନ ସାଧଇ ।

ସାଧିବା ପୂର୍ବରୁ ଭାବିବା ନୁହେଁ କି

କେତେ ଉପକାର ଦେଶ ଦଶର

ସେହି ପ୍ରୟାସଟି ବୃଥା ନୁହଁଇ କି

ଯାହା କ୍ଷତି କରେ ଆନ ନିଜର ।

ନଶ୍ବର ଶରୀର ମାଧ୍ୟମ କେବଳ 

ଜୀଇଁ ରହିବାକୁ ନାମ ମରତେ

ସେଥିପାଇଁ ବାଛି ବାଛି କର୍ମ କର

ଯାହା ନେଇଯିବ ମୁକତି ପଥେ ।