ଜାତି ଜାତିକା ହସ

 

ହସ ଦିବସେ ଆଣିଛି ମୁହିଁ

  ଜାତି ଜାତିକା ହସ ।

ଖିଲି ଖିଲିଆ, ମଲ୍ଲି ଫୁଲିଆ

  ମୁଚୁକୁନ୍ଦିଆ ହସ ।।

କୁଟ କପଟ ଝୁଟ ଝପଟ 

  ହସ ମୁଁ ଆଣି ନାହିଁ ।

ପାଖରେ ବସ କହିବି ହସ

  ମହିମା ଟିକେ ଭାଇ ।।

ଇନ୍ଦ୍ରପ୍ରସ୍ଥରେ ସଭା ମଧ୍ୟରେ

  ପାଞ୍ଚାଳୀ ଅଟ୍ଟହାସ ।

ପ୍ରତିଶୋଧର ଜଳିଲା ବହ୍ନି

  ମହାଭାରତ ଶେଷ ।।

କୁଟି କପଟୀ ମାମୁଁର ଖଟି

   ଶକୁନି କୁଟ ହସ ।

ଜାନୁ ଭଗନେ ଦୁରୁଯା ବୀର

 ଲଭିଲା ଅନ୍ତେ ଶେଷ ।।

ଗାଣ୍ଡୀବ ଛାଡ଼ି ମୁହଁକୁ ମାଡ଼ି 

   ଅର୍ଜ୍ଜୁନ ଥିଲେ ବସି ।

ଗୀତା ବୁଝାଇ କଳା କହ୍ନାଇ

  ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଦେଲେ ହସି ।।

ହସରେ ଶତ୍ରୁ ହସରେ ମିତ୍ର

   ହସରେ ପୁଣି ପ୍ରେମ ।

ପ୍ରେମେ ହସିଲେ ଶ୍ରୀରାମଚନ୍ଦ୍ର

   ସତ୍ୟ ପାଳନ ଧର୍ମ ।।

ଛଳରୁ ଦୁରେ ହସ ଭିତରେ 

   କପଟ ରଖ ନାହିଁ ।

ବିଷକୁ ଭରି ପୟୋ ମୁଖରେ

  ନହସ କେବେ ଭାଇ ।।

ପ୍ରେମରେ ହସ ପ୍ରେମରେ ରସ

    ସଭିଙ୍କୁ କର ନିଜ ।

ହସି ହସାଇ ରସି ରସାଇ

  ଜଗତ ପ୍ରେମେ ମଜ୍ଜ ।।

ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ମୁଖରେ ଦେଖ

   ଦ୍ଵିତୀୟା ଚାନ୍ଦ ହସ ।

ଜଗତ ମୋହି ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ସାଇଁ

   କରି ଅଛନ୍ତି ବଶ ।