ନର ରୁ ନାରୀ

କାଖ ହୋଇ  ବୁଲେ କେତେ

ଶୁଣେ କୋଳରେ ଗପ,

ଅଭିମାନେ   ବସିଥିଲେ

ମାନାଉ ଥାଏ ବାପ ।।

ବାପା କାନ୍ଧେ  ଝିଅ ବସି

ଧରୁଥାଏ ଗଗନ

ଝିଅ ଟିଏ  ଝିଅ ଟିକୁ 

ଦେଇଛି କି ଆସନ ?

ନାରୀ ପାଇଁ  ସରକାର

କରନ୍ତି କେତେ କଣ,

ନର ବିନା ନାରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ହୁଅନ୍ତି କେତେ ଜଣ ?

ଝିଅ ଝିଅ   ପୁଅ ପୁଅ

ହେଲେ ଆମ ସମାଜ,

ରହିବ କିଏ ଦୁନିଆଁ

ଭାଵିଵ ଟିକେ ଆଜ ।।

ନର ନାରୀ ନୁହଁ ଭିନ୍ନ

କରନା ପକ୍ଷପାତ,

ପ୍ରକୃତିରୁ ଦୁହେଁ ଜାତ

ଚାଲରେ ଧରି ହାତ ।।

ଅପୂର୍ବ ଏ ସଂଗ୍ରଚନା

ସୁନ୍ଦର ଲାଗେ ଭାରି,

ନାରୀ ଦେହେ ନର ଥାଏ

ନରରୁ ହୁଏ ନାରୀ ।।