ନିସଙ୍ଗ ରାଧିକା

ମୋର ଅପହଂଚ ଦ୍ବାରିକାରେ

ତୁମେ କଣ 

ସୁଖ ନିଦ୍ରା ଯାଇ ପାର ଶ୍ୟାମ ?

ବୃନ୍ଦାବନ ଠାରୁ କିବା

ଆଜି ପ୍ରିୟ 

ରାଜ ସିଂହାସନ??

ବଂଶୀ ସ୍ବନ ସୁର ତୋଳି

ଗାଏ ନାଇଁ ରାଧିକା ...ରାଧିକା

କୁଞ୍ଜ ବନେ ଯାଏ ନାଇଁ କେହି

ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତ୍ରେ ଲୁଚି ଲୁଚି

ସାଜି ତୁମରି ପ୍ରେମିକା ।

ତୁମେ କଣ 

ବୁଝ ନାଇଁ 

ଏକଥା ମୋହନ 

କୃଷ୍ଣ ବିନା

ରାଧା ହସେ ନାଇଁ

ହସେ ନାଇଁ କଦମ୍ବ ,ଯମୁନା ା

ସବୁ ଜାଣି ହେ କପଟୀ

ଚାଲି ଗଲ ଏକା ।

ସାଙ୍ଗେ ଥାଇ ଅଷ୍ଟ ପାଟ ବଂଶୀ

ପ୍ରିୟ ପତ୍ନୀ ଋକ୍ମିଣୀ ଓ ସତ୍ୟା 

ତଥାପି ହେ ସଖା...

ଅମାନିଆ ମନ ମୋର

ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ

ଖୋଜୁଛ କି ତୁମେ ମୋତେ

ଦ୍ବାରିକା ର ରାଣୀ ଅନ୍ତ8ପୁରେ ।