ନିଶୀଥ ଭିତର ଅଭିସାରିକା ମୁଁ

ତନ୍ଦ୍ରା ବିଭୋରିତ ସ୍ଵପ୍ନ ରଜନୀ"ଟା

ସ୍ମୃତି ଯା ସାଜିଛି ଖାଲି,

ନିସ୍ତବ୍ଧ ଜଗାଏ ନିରବ ବେଳାର 

ପ୍ରୀତି ଭରା ଚୋରାବାଲି ।

ବସନ୍ତ ମଳୟ ପରଶ ବିହୀନ

ରଜନୀଗନ୍ଧା ମୋ ମନ,

ପଳାଶ ବନ"ର ଚଇତି ଛୁଆଁ ହିଁ 

ଭିଜିବା ମୋ ରାତି ଦିନ ।

ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀ ମୁଁ ଫଗୁଣ ରାତିର 

ଦିବା ମଲ୍ଲୀକା ମୋ ଆଶା, 

ଚେତନା ଜଡ଼ିତ ମନର ମହକେ 

ପ୍ରତାରଣା ପରିଭାଷା ।

ପଥପ୍ରାନ୍ତ ଶୂନ୍ଯ ପଥ'ର ପଥିକ

ସତ୍ତା ହୀନ ପଥେ ଯାତ୍ରୀ,

ଅଭିସାରିକା ମୁଁ ନିଶୀଥ ଭିତରେ

ଜୀବନ ପଥ ମୋ ରାତ୍ରୀ ।