ନିରସ କଳ୍ପନା

ସାଗର କୂଳେ ଦିନେ ଶୀତ ରାତିରେ

ଉଦ୍ଦାମ ଯୁବା ତନୁର ବିନମ୍ର ସ୍ରୋତରେ

ମୋର ବାଲ୍ୟ ବନ୍ଧୁ ସଙ୍ଗରେ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ

ମନଟାକୁ ହାଲୁକା କରଣୀ ଅଭିଳାଷେ 

ବୁଲୁଥିଲି ସେଦିନ ଅନ୍ୟମନସ୍କତାରେ l

ଦେଖିଲି ନିରେଖି ଦିଗବଳୟ ପ୍ରାନ୍ତକୁ 

ପ୍ରାଚୀନ ବୋଇତ ଏକ ଆସୁଛି ଭାସି

ଭାସି ମୋଆଡ଼କୁ ଶୁଭ୍ର ଚନ୍ଦ୍ରାଲୋକେ

ବଜାଇ ଦୁନ୍ଦୁଭି ପାରାବାର କୁଜ୍ଝଟୀକା

ତୋରଣ ଚିରି ଚିରି ତୀବ୍ର ଗତିରେ l

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ବିଭୁଷିତ ସାଗର ତୀର

ବାଲୁକା ବେଳା ଭୂମିରେ,

ଅବତରଣ କଲା ସେଇ ରଙ୍ଗୀନ

ପାଲ ଟଣା ବୋଇତ ଅଚିରେ l

କଳ୍ପନାର ସାମ୍ରାଜ୍ୟେ ଥିଲି ମୁଁ ତ

ପୂରା ଡୁବି ପ୍ରତୀକ୍ଷା ରତ ଜଣେ

ଯୁବ ପୁଙ୍ଗବ ଖଦ୍ୟୋତ,

ଆଲୋକ ବିକିରଣ ପାଇଁ 

ନଥିଲା ଉଦ୍ୟତ କେବେବି ମନ

ମୋ ତଦା ବିବ୍ରତ l

ଭାସମାନ ବୋଇତ ଲାଗିଲା କୂଳେ

ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ ଜନୈକ ମୁକୁଟ-

ଧାରିଣୀ ତରୁଣୀ ମୁକ୍ତ କବରୀଯୁକ୍ତା 

ସତେ ଅବା ଦିବ୍ୟ ଲଳନା ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ

ସମ୍ଭୁତା l

ବାଲୁକା ବେଳାରେ ମୁହିଁ ବିଶ୍ରାମ ରତ

ପଥିକ କଳ୍ପନା ସିକ୍ତ ବିଫଳ ପ୍ରେମିକ,

ମୋର ସ୍ନେହୀଳ ଦୃଷ୍ଟି ହେଲା

କେନ୍ଦ୍ରୀଭୂତ ଲଳନା ଉପରେ ସଠିକ l

ଦିବ୍ୟ ତରୁଣୀ ଜଣକ ଆସିଲେ

ଆଗେଇ ମୋ ସମୀପକୁ ମୁରୁକି

ହସ ଖେଳାଇ ଶୁଭ୍ର ବଦନରେ,

ଚାହିଁ ରହିଲେ ଆକୁଳ ନୟନେ

ସତେ ଅବା ଭିଂସି ସୃଷ୍ଟ କନ୍ଦର୍ପ

ଦର୍ପ ହାରିଣୀ ମୋନାଲିସାଙ୍କ 

ଶୋଭାରେ l

ହାତରେ ଥିଲା ତାଙ୍କ ରାଜଦଣ୍ଡ ଏକ

ଇଶାରା ଥିଲା ମୋ ପ୍ରାଣେ ପ୍ରଣୟ

ଉଦ୍ଦୀପକ l

ପଚାରିଲି କିଏ ତୁମେ କିମ୍ପାଇ

ଆଗମନ ଲଙ୍ଘି ସାତ ସମୁଦ୍ର

ବୋଇତ ଉପରେ ଖୋଲା କଥା କହ

ଯାହା ହେବ ମୋ ମନର ରୁଚକ

ଖୋରାକ ।

ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ଗିର ଆସିଲା

ଭାସି ସୁମିଷ୍ଟ ଗଳାରୁ ସ୍ମୃତି ମଧୁର,

ଆସିଛି ମୁଁ ଦରିଆ ସେପାରି ଦେଶୁ

ଯହିଁ ଥିଲା ତୁମ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷଙ୍କ

ବାଣିଜ୍ୟ ଆସର l

ନାମ ମୋର ମୋନାଲିସା ପେଶାରେ

ମୁଁ ରାଜ କୁମାରୀ ଜଣେ ବାଞ୍ଛିତ

ପ୍ରଣୟୀ ଅନ୍ବେଷଣେ ବିଦେଶ

ଆଗମନ,

ମିଳିନି ଆଜି ସୁଦ୍ଧା ମତେ ସେହି

ଇପ୍ସିତ ରାଜକୁମାର ଯାହା ପାଇଁ

ମୋର କୌମାର୍ଯ୍ୟ ରକ୍ଷଣ l

ଉତ୍ତର ଦେଲି ମୁହିଁ ନିଶ୍ଚୟ ମୁଁ

କରିବି ତୁମ ମନୋବାଞ୍ଛା ପୂରଣ

ଏହି ବେଳା ଭୂମେ,

କରୁଛି ଶପଥ ଛୁଇଁ ପ୍ରେମିକ-ଚନ୍ଦ୍ରମା

ର ରଶ୍ମି ରେଣୁ ଆଜୀବନ ପ୍ରେମ

ବନ୍ଧନେ ସୃଷ୍ଟି ରକ୍ଷଣେ କୋଳେଇ

ନେବି ମୁଁ ତୁମକୁ ଦିବ୍ୟ

ଅନ୍ତରପ୍ରେମେ l

ଧସେଇ ଆସିଲେ ସେହି ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗନା

ବିଦେଶୀ ରାଜ କୁମାରୀ ତେଜି ସବୁ

ଲଜ୍ଜା ଭୟ ସୁସ୍ଥ ମାନସେ,

ପତିତ ହେଲେ ମୋ ବକ୍ଷ ଦେଶେ

ତାଙ୍କର ଗୋଲାପୀ ଅଧର ଚୁମ୍ବନେ

କରି ଅକଙ୍କୃତ ମୋତେ ଆଦିରସେ l

ଚମକି ପଡ଼ିଲି ମୁହିଁ ଭାଙ୍ଗି ସୁକ୍ଷ୍ମତନ୍ଦ୍ରା

ଖିଅ,ଗଲା ମୋର ନିଦୁଆ ଆଖିପତା

ନେଇ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଝିଲି ରୂପ ଖୋଲିଦେଲା

ଡୋଳା ଦ୍ବୟ ସୁପ୍ତେ ହସି ହସି,

ନଥିଲେ ସେହି ଦିବ୍ୟ ତରୁଣୀ ରାଜ

ଜେମା ମୋ ବକ୍ଷ-ପଲଙ୍କେ ଶାୟିତ

ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହେଲି ଫେରି ସୁନେଲି

କଳ୍ପନା ରାଇଜୁ ମୁଁ କାଶି କାଶି l

ମାଘ ଶୀତର ତାଡ଼ନାର ପ୍ରଚଣ୍ଡ

ଆକ୍ରମଣେ ଥିଲି ମୁଁ ପଶମ ପୋଷାକେ

ଆବୃତ ଆଉ ଶିରେ ଢାଙ୍କି ଉଷ୍ମତା

ରକ୍ଷକ ଟୋପି ମଫଲର,

ଥର ଥର ଓଠେ କୁହୁଡ଼ି ଯନ୍ତାରେ

ଧାବମାନ ହେଲି ଗରମ ପାନୀୟ

ଆଶାରେ ତୀରସ୍ଥ ବିପଣି ଲକ୍ଷରେ

ବନ୍ଧୁ ସାଥେ ଗପି ଗପି ନିରନ୍ତର l