ନିରକ୍ଷର କୋଟିପତି ସ୍ବପ୍ନ

କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରେ

ଦିନରାତି ସେ ଯେ ଖଟେ ସତରେ ।

କେତେ ନୂଆ ନୂଆ ପ୍ରକଳ୍ପ ଆଣି

ନିଜକୁ କରିଛି ସାର୍ଥକ ବିନ୍ଧାଣି ।

ସକାଳ ପ୍ରହରୁ ରାତି ଅଧ ଯାଏଁ

ଘଡି ସହ ଅନବରତ ଧାଏଁ ।

ଖାରା ହେଉ କି ଶୀତ ବରଷା ହେଉ

କାମ ଛଡ଼ା କିଛି ଜାଣେନି ଆଉ ।

ହାତରେ ପୁଳାଏ ଟଙ୍କା ଧରିଲେ

ମନକୁ ତାର ଯେ ଆନନ୍ଦ ମିଳେ ।

ରୋଜଗାର କରେ ସବୁଠୁ ବେଶୀ

ରାଇଜର ବଡ ଧନୀ ସେ ଖୁସି ।

ତଥାପି ସପନ ଦେଖଇ କିଛି

ତାର ବି କିଛି ଅଭାବ ରହିଛି ।

ତା ଆଖିରେ ବି ପାଣି ଆସିଯାଏ

ଯେତେବେଳେ ସେ ଏହା ଭାବିଥାଏ ।

ଅଣ୍ଟିରେ ସିନା ତା ଧନ ଭରିଛି

ହେଲେ ପାଠରେ ସେ ଶୁନ ହୋଇଛି ।

ଧନ ରୋଜଗାରେ ମନ ଦେଲାପରେ

ଲେଖା ପଢା ସତେ ପଛେ ଛାଡ଼ିଛି ।

ଆଜି ବୁଝୁଛି ସେ ପାଠର ଗୁରୁତ୍ଵ

ହେଲେ ସମୟ ତା ବଇରି ହେଲା ।

ବୟସ ବଢିଲା ଧନ ବି ଆସିଲା

ହେଲେ ପାଠ ଆଉ ପଢା ନୋହିଲା ।

ତେଣୁ ଦେଖୁଛି ସେ ଆଖି ଖୋଲା ସ୍ବପ୍ନ

ପିଲାଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ଶିକ୍ଷିତ କରିବ ।

ନିଜ ଜୀବନର ଭୁଲ ଥିଲା ଯାହା

ପିଲାଙ୍କ ପାଖେ କେବେ କରିବନି ତାହା ।

ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିଛି ସେ ଯାହା ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଉ

ପିଲେ ତା ପଢ଼ିବେ ବହୁତ୍ ପାଠ ।

ଅନାଥ ପିଲାଙ୍କୁ ମୁଫତେ ପଢେଇ

ଜୀବନ କରିବ ସାର୍ଥକ ସେତ ।

କ୍ରମଶଃ