ନିରବ ମନର ଭାଷା

ନିରବ ଓଠର ଭାଷାତ ଅନେକ

   ନିରବୀ ଗୁମୁରେ ମନ

 ନିରବ ନିଶ୍ଚଳ ତଥାପି ସଚଳ 

  କାହାକୁ ଖୋଜେ ଏ ପ୍ରାଣ

ଶାନ୍ତ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଆଜି ଗୋଧୂଳୀ ବେଳା ରେ

    ଲାଲିମାର ଅସ୍ତରାଗ ।

ମୁରୁଜ ଛଟାରେ ତୁମ ଛବି ଦେଖେ

   ନାଲି ଅଧରର ରଂଗ

ଦ୍ବତୀୟା ଜହ୍ନଟା ଓଠରେ ତୁମରି

   ହସୁଥାଏ ରାତି ଦିନ

ଅଳସୀ ଆଖିରେ କେତେ ମାଦକତା 

   ଭିଜା ଭିଜା ସ୍ବପ୍ନରାତି ।

ଋତୁରାଜ ଭରେ ମଳୟର ବାସ

  ଉଙ୍କିମାରେ ପ୍ରିୟା ପ୍ରୀତି ।

ସେ ମିଠା ସ୍ମୃତିରେ ଶିହରିତ ହୁଏ

   ଅଧୂରା ଅବୁଝା ମନ