ନିରାଶ କରି ନାହିଁ ଶ୍ରାବଣ ଆମକୁ

ଅଧା ଶିରାଵଣ କଟି ଯାଇଥିଲା ଗୁଳୁଗୁଳିରେ

ମଣିଷ ଜଳୁଥିଲା

ହନ୍ତସନ୍ତ ହୋଇ ସରବେ ମୁନ୍ଦାଏ ମେଘ ପାଇଁ 

ମନ ଚାହିଁ ଥିଲା ।

ଭାବୁଥିଲି ମୁଁ ବସି ପିଲା ବେଳ ସ୍ମୃତିର କଥା, 

କିପରି ବରଷା ଵେଳାରେ ,

ଭସାଉଥିଲି କାଗଜ ଡଂଗା କେତେ ମୋର ସବୁ

ଠୁ ପ୍ରିୟ ମୋ ଗାଆଁରେ ।

ସହସା କ୍ଷଣିକେ ଏଇ ବରଷା ମୋର ମନ ଭାବନା

କୁ ଚୋରାଇ ନେଲା

ପୁରୁଣା ବିଷାଦ ସ୍ବପ୍ନ ସ୍ଥାନେ ହୃଦୟେ ବରଷା ଆନନ୍ଦ

ର ଢ଼େଉ ବୁଣି ଦେଲା ।

ଶ୍ରାବଣ ମାସରେ ମନେ ମନେ ସରବେ ଖୋଜୁଣ 

ଥିଲେ ଏଇ ବରଷାକୁ

ଆଜି ଧରା ତ ଜୋରରେ ଭିଜିଛି ନିରାଶ କରି ନାହିଁ 

ତ ଶ୍ରାବଣ ଆମକୁ ।

ଆଜିର ବରଷା ଆସିଲା ଅମୃତ ଲଗନେ, ହୃଦୟରେ 

ଆନନ୍ଦ ଗଲା ଝରି,

ମନ ମଧ୍ୟରେ ମୋ ବାସନା କାମନା ସବୁକୁ ନିମିଷକେ 

ଦେଲା ଉଜ୍ଜୀବିତ କରି।

ଏ ପୁଂଜିର ଦୁନିଆରେ କିଏ ଵା ଵୁଝିଵ,ଗରିଵ କଷଣ 

ବର୍ଷା ଏକା ଭରଷା,

ମନେ ଭାବୁଛି, ମୌସୁମୀ ଆସିଵ, ଫସଲ ବିଲେ ଫଳିବ

ପୁରିଵ ସକଳ ଆଶା ।

ଦେଖି ଶ୍ରାବଣୀ-ଶ୍ରାବଣର ଏଇ ପ୍ରକୃତି ଜନିତ ପ୍ରେମ 

ମନ ମୋର ହୋଇଛି ଖୁସି

ବିଦଗ୍ଧ ମନେ ଶୀତଳତା ଭରି କୁସୁମିତ କରିଛି ଜୀବ 

ଜଗତରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖୁସି ।

ଚଷା ଭାଇ ମୋର, ଗାଉଛି ହରଷ ମନେ ଦେଖ ମନ 

ମତାଣିଆ କେତେ ଗୀତ,

ବରଷାକୁ ଦେଖି ଲଙ୍ଗଳ ଜୁଆଳି ସଜ କରି ଚାଲିଅଛି 

କିପରି ଚଷିବାକୁ ତାର କ୍ଷେତ ।

ଖାଉଟି ଭାବୁଛି ଆକାଶ ଛୁଆଁ ପନି ପରିଵାର ଦର 

କମିବ, ସେ କିଣି ପାରିବ କିଛି,

ବିଗତ ଦିନର ଦରବୃଦ୍ଧିର ଚାରୁ ଚିତ୍ରପଟ ବଦଳି ପାରିବ

ଶସ୍ତାରେ କିଣି ଖାଇବ ଵାଛି ।