ନୀରବତାର ଆଃ...ଓଃ...

ଆଃ ଟିଏ ନିଜେ ଆସିଯାଏ

ତୋ କଥା ଟିକେ ମନେ ପଡିଗଲେ

ଆଃ ଟିଏ ଆପେ ବାହାରିଯାଏ

ତୋ କଥା ଟିକେ ବି ଭାବିଦେଲେ

ଓଃ ଟିଏ କିନ୍ତୁ କହି ହୁଏନି

ମନକୁ ବୁଝେଇଦେବାକୁ ହୁଏ

ଓଃ ଟିଏ ମଧ୍ୟ କହି ନପାରି

ମନକଥା ମନ ଭିତରେ ରହିଯାଏ

ଆଃ ସେ ବିଗତ ଦିନର ସ୍ମୃତି

ଆକ୍ତାମାକ୍ତା କରି ପକେଇଥାଏ

ଆଃ ସେ ସମୟକୁ ମନେ ପକେଇ

ମୋ ମନ ମନକୁ ଆନମନା ହୋଇଯାଏ

ଓଃ ଅସହ୍ୟ ଅଟେ ଏ ଦୂରତା ମନର

ଶରୀର ଦୂରତା କେବେ କଷ୍ଟ ଦିଏନା

ଓଃ କି କିଛି ନକରି ପାରିବାର ଦୁଃଖଟି

ମନକୁ ଟିକେ ଥୟ କରି ରଖି ପାରେନା

ଆଃ ଆସନ୍ତା କି ଫେରି ସେସବୁ ସମୟ

ଓଃ ଖୁସିରେ ସାଉଁଟି ନିଅନ୍ତି ହାତ ବଢ଼େଇ

ଆଃ ଛାତିରେ ଲଗେଇ ତୃପ୍ତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି

ଓଃ ମନ ଆତ୍ମା ମୋର ଯାଆନ୍ତା ପୁରେଇ